ᨸ᩠ᩅᩙᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᩉᩖ᩠ᩅᩙᨺᩣ᩠ᨿᨻᩕ᩠ᨿᩣᨶᩣᩢᨧᩮᩫᩣᨸᩣᩢᨶᩣᩴ ᩃᩣᩴᨩᩮᩥ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩮᩫᩣᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨺᩩᨦᨯᩱ
ปวงเทพพดาหลวงฝ่ายพระยานาคเจ้าปากน้ำ ลำเชิญเป็นเค้าเทพพดาเจ้าทั้งหลายฝูงใด
ᨾᩥᨧᩱᩈᨾ᩠ᨾᩣᨴᩥᨮᩥᩋᩢ᩠ᨶᨩᩬᨸᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨠᩡᩁᩩᨱ᩠ᨱᨶᩴᩉᩥᨻᩥᨲ᩠ᨲᩣᩈᩮᩣᨾᩡᨶᩢᨯᨯᩱᩃ
มีใจสัมมาทิฐิอันชอบประกอบด้วยกะรุณณํหิพิตตาโสมะนัดในลั-
ᨲ᩠ᨲᨶᨲᩱ᩠ᨿᩡᨣᩩᩁᨸᩩᩁᨿᩡᩅᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯ ᨧᩫ᩠ᨷᨻᩮᩢᨯᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨠᩩᩔᩡᩉᩖᩣᨧᩫ᩠ᨦᨡᩮᩫᩣᨾᩣᨼᩢ᩠ᨦᨿᩴ
ตตนไตยะคุณปุนยะวิเศษ จบเพ็ดด้วยกุสสะหลาจงเข้ามาฟังยัง
ᩁᩫᩔᩣᨵᨾ᩠ᨾᨴᩮᩔ᩠ᨶᩣᨴᩥᨶᩥᨻᩮᩥᩬᩉᩱᨣᩣᩴᨣᩩᩁᨳ᩠ᩅ᩠ᨿ ᨴᩥ᩠ᨷᨻᩕᨾᩘᨣᩖᩡᨠᩫᩈᨻ᩠ᨻᨬ᩠ᨬᩩᨧᩮᩫᩣᩃᩫ᩠ᩅ
รสสาธัมมเทสสนาที่นี้เพื่อให้คำคุณถวย ทิบพระมังคละแก่สัพพัญญุเจ้าแล้ว
ᨧᩫ᩠ᨦᨠᩣᩴᨧᩢ᩠ᨯᩈᩮᩢ᩠ᨿᨿᩢ᩠ᨦᩏᨸ᩠ᨸᩣᨴᩡᩅᩡᩋᩢ᩠ᨶᨲᩣ᩠ᨿᩋᩢ᩠ᨶᩌᩣ᩠ᨿᨠᩯᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨶᩥᨴᩮᩥ᩠ᨶᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨴ᩠ᩃᩢᩣᨺᩩᨦᨯᩱᨾᩥᨧᩱ
จงกำจัดเสียยังอุปปาทะวะอันตายอันฮ้ายแก่ฝูงข้าทั้งหลายนี้เทินเทพพดาเจ้าทั้งหลายฝูงใดมีใจ
ᨾᩥᩔᨴᩥᨮᩥᩋᩢ᩠ᨶᨸᩴᨩᩬᨸᨸᩴᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨠᩩᩔ᩠ᩃᩡᨠᩣᩴᨧᩫ᩠ᨦᩏᩫᩣᨠᩢ᩠ᨶᩋᩬᩢᩉ᩠ᨶᩥᨸᩱᨻᩣ᩠ᨿᨶᩬᩢᨧᨠ᩠ᨠᩡᩅᩣ᩠ᨶᨾᩥᩋᩣᩅᩤᩈᩣ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩥᩈᩩᨯ
มิสสทิฐิอันบ่ชอบบ่ประกอบด้วยกุสสละกำจงเอากันออกหนีไปพายนอกจักกะวานมีอาวาสานเป็นที่สุด
ᨴᩥᩃᩫ᩠ᩅᨻᩕᨲᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨧᩫ᩠ᨦᨹᩣ᩠ᨷ ᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᩋᩣᩈᩥᨶ᩠ᨶᩅᩩᨴ᩠ᨵᩡᨣᩨ᩠ᩅᩣᨻᩩᨴ᩠ᨵᩡᩋᩣ᩠ᩈᨿᩣᨩᩧ᩠ᩅᩣᩋᨲ᩠ᨲᨶᨲᩥ᩠ᨿᩡᨸᩁᩥᨲᩣᩋᩢᨦ
ที่แล้วพระตนแก้วจงผาบ ด้วยอาสินนวุทธะคือว่าพุทธะอาสยาชื่อว่าอัตตนติยะปริตาอัง
ᨠᩡᩋᩢ᩠ᨶᨴ᩠ᩅᩣᨴᩢ᩠ᨦ ᪔ ᩉᩣᩢᨡᩮᩫᩣᨾᩣ(ᩅᩅᩁ)ᩁᩣ᩠ᨯᨴ᩠ᨶᩣᨩᩮᩥ᩠ᨦᨻᩕᩅᩁᩈᨮᩣᨲᩫ᩠ᨶᩅᩥᩮᩈᩢᨯᨻᩮᩨᩬᩉᩱᨸᨬᨲ᩠ᨲᩥ
กะอันทวาทั้ง ๔ หากเข้ามา(ววร)ราดทนาเซิ่งพระวรสฐาตนวิเศษเพื่อให้ปัญญัตติ
ᨴᩮᩔ᩠ᨶᩣᩅᩤ ᪫ ᪫ ᪫ ᩃᩯ᩠ᩅ(ᨴ)ᨶᩥᩃᩫᩉ᩠ᨶᩢᨦᩈᩨᨸ᩠ᩅᩣᩮᨴᨻ᩠ᨻᨯᩣᨴᩣ᩠ᨶᩈᩫᨦᨥᩫᩃᩫᨹᩱᩏᩫᩣᨸᩱᩉᩱ
เทสสนาว่า ๚ ๚ ๚ แล้ว(ท)นี้แลหนังสือปวาเทพพดาทานสงแฆแลไผเอาไปให้
ᩈᩫ᩠ᨦᨠᩢ᩠ᨶᨴᩮᩥ᩠ᨶ . . . ᩁᩣ᩠ᩈᨵ᩠ᨶᩣᨾᩩᩘᨣᩩᩁᩃᩯ ᪥ ᩒᨠᩣᩈᩣᩒᨠᩣᩈᩣᨩᩮᨿ᩠ᨿᨲᩩᨽᩩᩅᩴᨩᩮᨿ᩠ᨿ
สงกันเทิน . . . ราสธนามุงคุนแล ๏ โอกาสาโอกาสาเชยฺยตุภุวํเชยฺย-
ᨾᩘᨣᩃᩴᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨧᩢᨡᩴᩒᨠᩣ᩠ᩈᩁᩣᨴ᩠ᨵ᩠ᨶᩣᨻᩕᩋᩣᩁᩥ᩠ᨿᩡᩈᩘᨥᩡᨧᩮᩫᩣᨧᩫ᩠ᨦᩃᩫ᩠ᨦᨾᩣᩈᩩᨯᨿᩢ᩠ᨦᨩᩮᨿ᩠ᨿ
มงฺคลํฝูงข้าทั้งหลายจักขอโอกาสราทธนาพระอาริยะสังฆะเจ้าจงลงมาสุดยังเชยฺย
ᩅᩥᨲ᩠ᨲᨾᩩᩘᨣᩩᩁᨶᩱᩈᩕᨳᩣ᩠ᨶᨴᩥᨶᩥᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩮᩫᩣᨺᩩᨦᨣᩫ᩠ᨶᩀᩩᩉᩫ᩠ᨶᨲᩱᩃᩫᩉᩫ᩠ᨶᩉ᩠ᨶᩮᩥᩋᨻᩣ᩠ᨿᨷᩫ᩠ᨶᩃᩫ
วิตตมุงคุนในสรถานที่นี้เป็นเค้าฝูงคนอยู่หนใต้แลหนเหนือพายบนแล
ᨻᩣ᩠ᨿᩃᩩᨾᨧᩱᨩᩩᨾᨻ᩠ᩅᨾᨿᩥ᩠ᨶᨯᩥᨶᩱᨻᩩᨴ᩠ᨵᩡᩅᩔᩥᨶᨵᩣᩴᩋᩢ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩣᩴᩈᩬᩁᩉᩯ᩠ᨦᩈᨻ᩠ᨻ
พายลุ่มใจชุ่มพวมยินดีในพุทธะวัสสินธำอันเป็นคำสอนแห่งสัพพั-
ᨬᩪᨧᩮᩫᩣᩉᩱᨲᩢ᩠ᨦᨧᩱᨡᩮᩫᩣᨾᩣᨼᩢ᩠ᨦᨿᩢ᩠ᨦᨸᩕᩁᩥᨲ᩠ᨲᨾᩩᩙᨣᩩᩁᨶᩱᩈᩕᨳᩣ᩠ᨶᨴᩥᨶᩥᨴᩮᩥ᩠ᨶ
ญญูเจ้าให้ตั้งใจเข้ามาฟังยังประริตตมุงคุนในสรถานที่นี้เทิน
ᨸᩢᨯᨶᩥᨺᩩᨦᨣᩫ᩠ᨶᩃᩫᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨾᩉᩮᩈᨠ᩠ᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᩋᩢ᩠ᨶᩀᩣ᩠ᨿᨺᩢᨦᩀᩩᩉᩫ᩠ᨶᩅᩢ᩠ᨶᨲᩫ᩠ᨠᩃᩫᩅᩢ᩠ᨶᩋᩬᩢᨡᩬᩢᨲᩱ
บัดนี้ฝูงคนแลเทพพดามเหสักขาทั้งหลายอันยายฝั่งอยู่หนวันตกแลวันออกขอกใต้
ᩃᩫᩉᩫ᩠ᨶᩉ᩠ᨶᩮᩥᩋᨧᩮᩢᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨺᩩᨦᨯᩱᩋᩢ᩠ᨶᨸ᩠ᨾᩥᨧᩱᨾᩢ᩠ᨠᨣᩱᨻᩥᩃᩫ᩠ᨾᨩᩫ᩠ᨾᨩᩧ᩠ᨶᨿᩥ᩠ᨶᨯᩥᩋᩢ᩠ᨶᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨾᩥᩔᩣᨴᩥ
แลหนเหนือเจ้าทั้งหลายฝูงใดอันบ่มีใจมักใคร่พิลมชมชื่นยินดีอันประกอบด้วยมิสสาทิ-
ᨮᩥᩋᩣᩈᨬᩥᩅᩣ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩥᩈᩩᨯᨴᩥᨩᩭᩈᩣᨹᩖᩫ᩠ᨶᨿᩣᨯᩱᨾᩣᨾᩫ᩠ᨶᨴᩫ᩠ᨶᨠᩯᨻᩕᨲᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨧ
ฐิอาสญิวานอันเป็นที่สุดที่ช่อยสาผลนยาได้มามนทนแก่พระตนแก้วจั-
ᨠ᩠ᨠᩡᨹᩣ᩠ᨶᨹᩯ᩠ᩅᨲᩫ᩠ᨶᨩᩧ᩠ᩅᩣᨻᩕᩈᩩᨯᨩᩣᨯᩣᨻᩕᨠᩴᩃᩥᩃᩣᨡᩧ᩠ᨶᨣᩣᨡᩥ᩠ᩅᨾᩣᨠᩯ᩠ᩅᩅᩴᩁ
กกะผ่านแผ้วตนชื่อว่าพระสุดชาดาพระก็ลีลาขึ้นคาขิวมาแก้ววร
ᨣᩢ᩠ᨶᨲᩢᨠᨩᩢ᩠ᨠᩋᩬᩢᨸᩱᩈᩩᩉ᩠ᨶᩮᩥᩋᨣ᩠ᩅᩙᨩᩣ᩠ᨿᨣ᩠ᩅᩯᨿᩫ᩠ᨾᨾᨶᩣᨾᩯᨶᩣᩴᩉ᩠ᨿᩱᨧᩮᩫᩣᨧᩥ᩠ᨦᨸᩣ᩠ᨿᩏᩫᩣ
คันตักชักออกไปสู่เหนือควงชายแควยมมนาแม่น้ำไหย่เจ้าจิงบายเอา
ᨯᩣ᩠ᨿᩈᩥᨠᩢ᩠ᨶᨩᩱᨯᩣ᩠ᨾᨠᩯ᩠ᩅᨲᩢᨯᨠᩮᩢᨯᩃᩯ᩠ᩅᩈᩱᨲᩱᨣᩣᩴᨯᩩᩃᩣᩴᨶᩣᩴᩒᩅᩣᨯᨧᩮᩫᩣᨧᩥ᩠ᨦᩈ᩠ᩅᩣᨯ
ด้ายสีกันใช้ด้ามแก้วตัดเกดแล้วใส่ไตคำดูลำน้ำโอวาดเจ้าจิงสวาด
ᨴᩥᨿᩣ᩠ᨿᨸᩣᩁᨾᩥᨹᩣ᩠ᨿᨹᩯᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᨦ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᨦᩮᩥ᩠ᨿ᩠ᨾᨦᩯᨧᨠ᩠ᨠᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨹᩥ᩠ᩅᩣᨹᩩᨡᩣᨧᩢᨯᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕᨴᩯᨡᩴᩉᩱ
ทิยายปารมีผายแผ่กว้างงฺวางเงยแงจักกัพพาน ผิว่าผู้ข้าจักได้เป็นพระแท้ขอให้
ᨲᩱᨣᩣᩴᨹᩩᨡᩣᩋᩢ᩠ᨶᨶᩥᩉᩖᩱᨡᩧ᩠ᨶᨾᩮᩥᩬᩉ᩠ᨶᩮᩨᩋᨲᩣ᩠ᨾᨻᩕᨠᩯᩈᨾᩯᨶᩣᩴ ᩃᩯ᩠ᩅᩃᩯᨯᩣᩴ
ไตคำผู้ข้าอันนี้ไหลขึ้นเมือเหนือตามพระกแสแม่น้ำ แล้วแลดำ
ᩃᩫ᩠ᨦᨩᩬᩁᨲᩱᨣᩣᩴᨻᩕᨻᩩᨴ᩠ᨵᨧᩮᩫᩣ ᪓ ᨻᩕᩋᩫ᩠ᨦᩋᩢ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕᩃᩯ᩠ᩅᨲᩯᨶᩱᨣᩖᩣᨾᩮᩥᩬᨠᩬᩁ
ลงซ้อนไตคำพระพุทธเจ้า ๓ พระองค์อันเป็นพระแล้วแต่ในคลาเมื่อก่อน
ᨻᩩᩁᩋᩢ᩠ᨶᨲᩢ᩠ᨦᩀᩩᩉ᩠ᨶᩮᩨᩋᩉᩫ᩠ᩅᨴᩣ᩠ᩅᨠᩯ᩠ᩅᨠᩯ᩠ᨶᨠᩖᩱᩈᩬᩁᩋᩢ᩠ᨶᨿᩢ᩠ᨦᨶᩬᩁᨸᩱᨴᩢ᩠ᨶᨲᩨ᩠ᨶᨣᩢ᩠ᨶᩅᩣᨴᩣ᩠ᩅᨲᩨ᩠ᨶᩃᩫ᩠ᩅ
พุ้นอันตั้งอยู่เหนือหัวท้าวแก้วแก่นไกลสอนอันยังนอนไป่ทันตื่นคั้นว่าท้าวตื่นแล้ว
ᨴᩣ᩠ᩅᨣᩴᨩᩧ᩠ᨶᩃᩥᩣᨠᩢ᩠ᨷᨴᩢ᩠ᨦᨶᩣᩙᩈᩥᨯᩣᨦᩣ᩠ᨾᨿᩥᨿᩯ᩠ᨾᪧᨠᩢ᩠ᨷᨴᩢ᩠ᨦᨶᩣᩙᨠᩯ᩠ᩅᨠᩯ᩠ᨶᨴᩴᩁᨶᩥᨯᩣᨸᩩᩁᨾᩥ
ท้าวก็ชื่นลีลากับทั้งนางสีดางามยิแย้มๆกับทั้งนางแก้วแก่นทอรนีดาบุนมี
ᨴ᩠ᨿ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨾᩣ᩠ᨶᩁᩩᩃᩯ᩠ᩅᩉᩣᩢᨾᩣᩃᩮᩢ᩠ᩅᨾᩣᩌᩬᨯᨶᩣᩙᨧᩥ᩠ᨦᨧ᩠ᩅᨯᨶᩣᩴᨹᩫ᩠ᨾᩋᩬᩢᩮᩌᩢ᩠ᨿᩌ᩠ᩅ᩠ᨿᨻᩫ᩠ᨶᨸᩣᨾᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᨠᩕ
เทียนแก้วมารรู้แล้วหากมาเล็วมาฮอดนางจิงจวดน้ำผมออกเฮี่ยฮวยพ้นปามานหลายกระ-
ᨧᩢ᩠ᨯᨻᩣ᩠ᨿᨠᩢ᩠ᨷᨴᩢ᩠ᨦᨩᩣ᩠ᨦᩌᩣ᩠ᨿᨾᩮᨠ᩠ᨠᩃᩣᩉᩖᩅᩙᨠᩴᨴᩫ᩠ᨷᩉᩢ᩠ᨠᨴᩣ᩠ᩅᨻᩫ᩠ᨶᨾᩣ᩠ᨶᨲᩣ᩠ᩅᩌᩮᩌᩫ᩠ᨶᩉᩱ
จัดพายกับทั้งช้างฮ้ายเมกฺกลาหลวงก็ทบหักทาวพนมารต้าวเฮฮนไห้
ᨻᩫ᩠ᨶᨾᩣ᩠ᨶᨣᩧ᩠ᨶᩃᩯ᩠ᩅᨠᩢ᩠ᨷᨴᩢ᩠ᨦᨩᩣ᩠ᨦᨠᩯ᩠ᩅᩉ᩠ᨿᩱᨻᩕ᩠ᨿᩣᨾᩣ᩠ᨶᨾᩮᩥᩬᨶᩢ᩠ᨶᨾᩣ᩠ᨶᨣᩴᩃᩫ᩠ᨦᩉ᩠ᨶᩥᨸᩱᨴᩣ᩠ᨦᨯᩱ
พนมารคืนแล้วกับทั้งช้างแก้วไหย่พระยามารเมื่อนั้นมารก็ลงหนีไปทางใด
ᨠᩴᨷᩴᨯᩱᨻᩕᨠᩴᩏᩫᩣᨸᩣᩁᨾᩥᨹᩩᩢᩅᩱᨠᩢ᩠ᨷᨴᩥᩉᩖᨦᩢᨻᩣ᩠ᨿᨾᩣ᩠ᨶᩉᩫ᩠ᨶᩉ᩠ᩅ᩠ᨿ ᩌᩬᩙᩉᩱᩀᩩᨧᩥᨧᩯ᩠ᩅᪧᨾᩣ᩠ᨶ
ก็บ่ได้พระก็เอาปารมีผูกไว้กับที่หลังพายมารหนหวย ฮ้องไห้อยู่จิแจวๆมาร
ᩉᩖᩣ᩠ᨷᩃᩯ᩠ᩅᨠᩫ᩠ᨾᨡᩣ᩠ᨷᩉ᩠ᩅᩱ ᩌᩥᩃᩮᩥᩬᨡᩴᩋᩢ᩠ᨶᨩᩮᩥ᩠ᨶᨻᩕᩉ᩠ᨶᩮᩥᩋᩉᩫ᩠ᩅᩌᩮᩥ᩠ᨿᨡᩴᩋᨻᩮᨿ᩠ᨿᩡᨴᩰ᩠ᨯᨹᩩᨡᩣᨳᩮᩫᩣᨣᩫ᩠ᨶᨳᩭ
หลาบแล้วก้มขาบไหว้ อันว่าเลือขออันเชินพระเหนือหัวเฮยขออเพยฺยะโทดผู้ข้าเถ้าคนถอย
ᨩᩃᩣᨠᩣ᩠ᨶᨹᩮᩥᩬᩅᩣᨷᩩᩁᩈᩫ᩠ᨾᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨸ᩠ᨾᩥᨻᩴᨧᩥ᩠ᨦᨯᩱᨾᩣᩃᩮᩢ᩠ᩅᨻᩕᨻᩩᨴ᩠ᨵᨧᩮᩫᩣᨡᩣᨳᩮᩫᩣᩈᩢ᩠ᨦᩋᩣᩴᩃᩣᨸᩢ᩠ᨯᨶᩥᨴᩣ᩠ᩅᨻᩕ᩠ᨿ
ชลากานเผื่อว่าบุนสมพานบ่มิพอจิงได้มาเล็วพระพุทธเจ้าข้าเถ้าสังอำลาบัดนี้ท้าวพระย-
ᩣᩃᩯᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᩉᩣᩢᨡᩴᩒᨠᩣ᩠ᨯᩁᩣᨴ᩠ᨵ᩠ᨶᩣᩈᨻ᩠ᨻᨬᩩᨧᩮᩫᩣᨾᩣᩮᨴᩔ᩠ᨶᩣᩉ᩠ᨶᩮᩥᩋᨧᩬᨾᨡᩮᩫᩣ
าแลเทพพดาหากขอโอกาดราทธนาสัพพัญญุเจ้ามาเทสสนาเหนือจอมเขา
ᨯᩭᨣᩥᨩ᩠ᨧᨠᩩᨯᨻᩴᨧᩥ᩠ᨦᩈᩩᨯᨸᩮᩢ᩠ᨶᨳᩥᩣᩅᩣ᪪᪪ ᨾᩡᩉᩣᨾᩩᨣᩩᩁᨾᩉᩣᨾᩘᨣᩁᨾᩉᩣᩅᩥᨾᩮᩣ
ดอยคิชจกุดพอจิงสุดเป็นถี่ถ้าว่าฯฯ มะหามุคุนมหามังครมหาวิโม-
ᨠ᩠ᨡᨻᩩᨴ᩠ᨵᩮᩣᨾᩘᨣᩖᩡᩈᨾ᩠ᨻᩩᨲᩮᩣᩈᨾ᩠ᨻᩩᨴ᩠ᨵᩮᩣᨴᩥᨸᨴᩩᨲᨾᩮᩣᨻᩩᨴ᩠ᨵᨾᩘᨣᩖᩡᨾᨣᨾᩈᨻ᩠ᨻᨴᩩᨠ᩠ᨡᩣ
กขพุทโธมังคละสัมพุโตสัมพุทโธทิปทุตโมพุทธมังคละมคมสัพพทุกขา
ᨸᨾᩩᨬ᩠ᨧᩁᩮᨵᨾ᩠ᨾᩮᩣᨾᩘᨣᩖᩡᩈᨾ᩠ᨻᩩᨲᩮᩣᨣᨾᩥ᩠ᨻᩁᩮᩣᨻᩩᨴ᩠ᨵᩈᩮᩣᩋᨶᩩᨵᨾ᩠ᨾᨾᩘᨣᩖᩡᨾᩣᨣᨾᩡᩈᨻ᩠ᨻᨻ᩠ᨿᩣ
ปมุญจเรธัมโมมังคละสัมพุโตคัมพิโรพุทธโสอนุธัมมมังคละมาคมะสัพพพยา
ᨸᨾᩩᨬ᩠ᨧᩁᩮᩣᩈᩘᨥᩮᨾᩘᨣᩖᩡᩈᨾ᩠ᨻᩩᨲᩮᩣᨴᨠ᩠ᨡᩥᨱᩮᨿᩮ᩠ᨿᩣᩋᨶᩩᨲ᩠ᨲᩁᩮᩣᩈᩘᨥᨾᩘᨣᩖᩡᨾᩣᨣᨾᩣᨣ
ปมุญฺจโรสงฺเฆมงฺคละสมฺพุโตทกฺขิเณยฺโยอนุตฺตโรสงฺฆมงฺคละมาคมาค
ᩈᨻ᩠ᨻᩃᩮᩣᨣᩣᨸᨾᩩᨬ᩠ᨧᩁᩮᩅᩥᨸᨲ᩠ᨲᩥᨸᨲᩥᨸᩉᩣ᩠ᨿᩡᩈᨻ᩠ᨻᩈᨾ᩠ᨸᨲ᩠ᨲᩥᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥᨿᩣᩈᨻ᩠ᨻᨴᩩᨠ᩠ᨡᩣᩈ
สพฺพโลคาปมุญฺจเรวิปตฺติปติปหายะสพฺพสมฺปตฺติสิทฺธิยาสพฺพทุกฺขาส
ᨻ᩠ᨻᨻ᩠ᨿᩣᩈᨻ᩠ᨻᩃᩮᩣᨣᩣᩈ(ᩉ᩠ᨶᩢᨦᩈᩨᨹᩥᨯ)ᨻ᩠ᨻᩈᩮᩣᨠᩣᩈᨻ᩠ᨻᩅᩮᩃᩣᩈᨻ᩠ᨻᩈᨻ᩠ᨻᩋᨶ᩠ᨲ
พฺพพยาสพฺพโลคาส(หนังสือผิด)พฺพโสกาสพฺพเวลาสพฺพสพฺพอนฺต
ᩁᨿᩣᩅᩥᨶᩣᨯᨸᩉᩣ᩠ᨿᩡᩈᨻ᩠ᨻᩈᨲ᩠ᨲᩩᩈᨻ᩠ᨻᩅᩮᩃᩣᩈᨻ᩠ᨻᨸᨬ᩠ᨧᩣᨩᩥᨠᩣᩈᨻ᩠ᨻᩮᨸᩥᩔᩣ
รยาวินาดปหายะสพฺพสตฺตุสพฺพเวลาสพฺพปญฺจาชิกาสพฺเพปิสฺสา
ᨸᩁᩣᨿᨶ᩠ᨲᩩᨸᩁᩥᨲ᩠ᨲᩴᨽᩩᨩᩣᨾᩴᩅᩁᩴᩈᨠ᩠ᨠᨧ᩠ᨧᩴᩋᩣᩁᩣᨴ᩠ᨵᩡᨶᩣᨠᩣᩃᩮᩣᨾᩥ ᪫ ᪫ ᪫ ᪫ ᪫
ปรายฺนตุปริตฺตํภุชามํวรํสกฺกจฺจํอาราทฺธะนากาโลมิ ๚ ๚ ๚ ๚ ๚
[ᩁᩣᨴ᩠ᨵ᩠ᨶᩣᨶᩣᩴᩉᩬᨸᩀᩩᨶᩥᩃᩫ / ราทธนาน้ำหอบอยู่นี่แล ]
᪥ ᨧᩥ᩠ᨦᨡᩴᩅᩴᩁᨱᩣᨩᩮᩥ᩠ᨦᩈᨻ᩠ᨻᨬ᩠ᨬᩩᨧᩮᩫᩣᨴᩮᩔ᩠ᨶᩣᨵᨾ᩠ᨾᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨣᩣᩴᩅᩣᩅᩥᨸᨲᩥᨸᨲᩥᨸᩉᩣᨿ᩠ᨿᩡ ᩁᩣ᩠ᩈᨴᩡᨶᩣ
๏ จิงขอวรณาเซิ่งสัพพัญญุเจ้าเทสสนาธัมม์ด้วยคำว่าวิปติปติปหายฺยะ ราดธะนา
ᨸᩢ᩠ᨶᨻᩰᨴᩥᩈᩢ᩠ᨯ ᩍᨲᩥᨸᩥᩈᩮᩣᩅᨲ᩠ᨲᩈᩮᩣᩃᩯ ᪫ ᪫ ᩈᩦ ᪧ ᩈᩩᨻᩡᨾᩘᨣᩖᩡᨿᩢ᩠ᨦᨾᩥᨴᩮ
บั้นโพทิสัด อิติปิโสวตฺตโสแล ๚ ๚ สี ๆ สุพะมังคละยังมีเท-
ᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶ ᪑ ᨩᩨ᩠ᩅᩣᩈᩥᩁᩥᩅᨴ᩠ᨵᨶᩣᩀᩩᨴᩥᩔᩣᨸᩮᩥ᩠ᨦᨸᩫ᩠ᩅᩁᩡᨻ᩠ᨻᩣᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨧᩱᩈᨴ᩠ᨵᩣ
พพดาเจ้าตน ๑ ชื่อว่าสิริวัทธนาอยู่ทิสสาเบิ้งบัวระพาประกอบด้วยใจสัทธา
ᨶᩣᩴᨾᩣᨿᩢ᩠ᨦᨶᩣᩴᨾᩩᨴ᩠ᨵᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨲᩯᩈᩣᩋᨶᩩᨾ᩠ᨾᩣᨲᨲ᩠ᨲᩣᨾᩣᨳᩮᩁᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᩋᨲ᩠ᨲᩥᩃᩮᩢ
นำมายังน้ำมุทธาพิเสกแต่สาอนุมมาตตฺตามาเถรพิเสกอัตติเลก
ᨠᩡᨾᩩᩘᨣᩩᩁᩈᩩᩁᨴᩴᩅᩴᩁᨶᩣᨾ᩠ᨾᨠᩬᩁᨳᩯ᩠ᨾᩈᩫ᩠ᨾ ᨻᩬᩁᩈᩘᨥᩁᩣᨩᩣᨾᩉᩣᩁᩣᨩᩡᨣᩩᨧᩮᩫᩣ...
กะมุงคุนสุนทอวรนามมกอนแถมสม พอนสังฆราชามหาราชะคุเจ้า...
ᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶ ᪑ ᨩᩨ᩠ᩅᩣᩋᩣ᩠ᨿᩩᩅᨶ᩠ᨶᨴᩡᨶᩣᩀᩩᨴᩥᩔᩣᩣᨸᩮᩥᩬᨦᨸᩔᩥᨾ᩠ᨾᩣᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨧᩱᩈᩱᩈ...
เทพพดาเจ้าตน ๑ ชื่อว่าอายุวันทะนาอยู่ทิสสาเบื้องปัสสิมมาประกอบด้วยใจใสส...
ᨾᩣᨿᩢ᩠ᨦᨶᩣᩴᨾᩩᨴ᩠ᨵᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨲᩯᩋᨲ᩠ᨲᩥᩃᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᩈᩕᩈᨴ᩠ᨵᨶ᩠ᨲᨾᩣᨳᩮᩁᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᩋᨲ᩠ᨲᩥᩃᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡ
มายังน้ำมุทธาพิเสกแต่อัตติเลกกะสระสัทธันตมาเถรพิเสกอัตติเลกกะ-
ᨾᩩᩘᨣᩩᩁᩈᩩᩁᨴᩴᩅᩁᨶᩣᨾ᩠ᨾᨠᩬᩁᨳᩯ᩠ᨾᩈᩫ᩠ᨾᨻᩬᩁᩈᩘᨥᩁᩣᨩᩣᨾᩉᩣᩁᩣᨩᩡᨣᩩᨧᩮᩫᩣ
มุงคุนสุนทอวรนามมกอนแถมสมพอนสังฆราชามหาราชะคุเจ้า
ᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶ ᪑ ᨩᩨ᩠ᩅᩣᩈᩥᩁᩥᨩᩱ᩠ᨿᩡᨲᩮᨩᩡᩀᩩᨴᩥᩔᩣᨸᩮᩥᩬᨦᨴᨠ᩠ᨡᩥᨶ᩠ᨶᩣᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿ
เทพพดาเจ้าตน ๑ ชื่อว่าสิริไชยะเตชะอยู่ทิสสาเบื้องทักขินนาประกอบด้วย
ᨧᩱᩈᩱᨴ᩠ᨵᩣᨶᩣᩴᨾᩣᨿᩢ᩠ᨦᨶᩣᩴᨾᩩᨴ᩠ᨵᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨲᩯᩋᩣᨠᩣ᩠ᩈᩈᩕᨣᩩᩘᨣᩣᨾᩣᨳᩮᩁᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᩋᨲ᩠ᨲᩥ
ใจใสสัทธานำมายังน้ำมุทธาพิเสกแต่อากาสสระคุงคามาเถราพิเสกอัตติ-
[ᨳ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᨻᩬᩁᩉᩫ᩠ᨯᩀᩩᩉ᩠ᨶᩥᩃᩫ / ถวายพรหดอยู่หนี้แล ]
ᩃᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᨾᩩᩘᨣᩩᩁᩈᩩᩁᨴᩴᩅᩴᩁᨶᩣᨾᩩᨠᩬᩁᨳᩯ᩠ᨾᩈᩫ᩠ᨾᨻᩬᩁᩈᩘᨥᩡᩁᩣᨩᩣᨾᩉᩣᩁᩣᨩᩣᨣᩩᨧᩮᩫᩣ ᪫ ᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣ
-เลกกะมุงคุนสุนทอวรนามุกอนแถมสมพอนสังฆะราชามหาราชาคุเจ้า ๚ เทพพดา
ᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶ ᪑ ᨩᩨ᩠ᩅᩣᩈᩥᩁᩥᨸᩩᨬᩣᩀᩩᨴᩥᩔᩣᨷᩮᩥᩬᨦᩏᨲ᩠ᨲᩁᩣᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨧᩱᩈᩱ
เจ้าตน ๑ ชื่อว่าสิริบุญญาอยู่ทิสสาเบื้องอุตตราประกอบด้วยใจใส
ᩈᨴ᩠ᨵᩣᨶᩣᩴᨾᩣᨿᩢ᩠ᨦᨶᩣᨾᩩᨴ᩠ᨵᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨾᩯᨶᩣᩴᩉᩱ᩠ᨿ ᪕ ᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᨣᩩᩘᨣᩣᨿᩫ᩠ᨾᨾᩋᨧ᩠ᨧᩮᩁ
สัทธานำมายังนามุทธาพิเสกแม่น้ำไหย่ ๕ ประกานคุงคายมมะอัจเจร
ᩅᨯᩥᩈᩣᩁᨽᩩᨾ᩠ᨾᩉᩥᩔᩣᨾᨳᩮᩁᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᩋᨲ᩠ᨲᩥᩃᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᨾᩩᩘᨣᩩᩁᩈᩩᩁᨴᩴᩅᩴᩁᨶᩣ
วดิสารภุมมหิสสามเถราพิเสกอัตติเลกกะมุงคุนสุนทอวรนา-
ᨾ᩠ᨾᨠᩬᩁᨳᩯ᩠ᨾᩈᩫ᩠ᨾᨻᩬᩁᩈᩘᨥᩁᩣᨩᩣᨾᩉᩣᩁᩣᨩᩣᨣᩩᨧᩮᩫᩣᨩᩨ᩠ᩅᩣᨸᩢᨯᨵᨾ᩠ᨾᨸᩢᨯᨩᩰᨲᩣᨯ᩠ᩅ᩠ᨿ
มมกอนแถมสมพอนสังฆราชามหาราชาคุเจ้าชื่อว่าปัดธัมมปัดโชตาด้วย
ᨣ᩠ᨳᩣᩅᩣ ᪫᪫ ᩈᩥᪧᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥᨻᩕᨻᩬᩁᨸᩕᩅᩴᩁᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯᩋᨶᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᨲᩮᨩᩮᩣᨾᩉᩮᩣᩁᩂᩢᩋᩡᨴᩧ᩠ᨠᩋᨴ᩠ᨵᩣ
คาถาว่า ๚๚ สีๆ สิทธิพระพอนประวอระพิเสดอเนกกะเตโชมโหรฤกอะทึกอัทธา
ᩋᨲᩩᩁᨣᩩᨱ᩠ᨱᨻᩕᩉᩩᩃᩖᨲᩮᨩᩮᩣᨩᩮᨿ᩠ᨿᨾᩘᨣᩖᩣᨲᩥᩃᩮᩢ᩠ᨠᩋᨶᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᩈᩥᩈ᩠ᩅᩢᩔ᩠ᨯᩥ
อตุรคุณฺณพระหุลฺลเตโชเชยฺยมังคลาติเลกอเนกกะสีสวัสฺสดิ
ᨾᩱᨲᩥᨧᩫ᩠ᨦᨾᩥᨠᩫᨺᩩᨦᨶᩴᩁᨣᩩᨯᨴᩮᨻ᩠ᨻᩣᨶᩣᩢᨣᩩᨯᨾᨶᩩᩔᩣᨴᩮᨻ᩠ᨻᩣᨠᨾ᩠ᨻᩁᩢᨣᨶ᩠ᨴᨻ᩠ᨻ
ไมตีจงมีแก่ฝูงนอรคุดเทพฺพานาคคุดมนุสฺสาเทพฺพากัมพันคันทัพฺพ
ᨿᨠ᩠ᨡᩣᩋᩁᨠ᩠ᨡᩣᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᩈᩩᩁᩣᩈᩩᩁᩥ᩠ᨶᩋᩥ᩠ᨶᨻᩫ᩠ᨾᨿᩫᨾ᩠ᨾᩁᩣᨩᩣᩈᩩᨶᨠ᩠ᨡᨲ᩠ᨲᩣᩈᩩᨾᩘᨣᩖᩣ
ยักขาอรักขาเทพฺพดาสุราสุรินอินพมยมมราชาสุนักขัตตาสุมังคลา
ᩏᨲ᩠ᨲᨾᨩᩰ̤ᩏᨲ᩠ᨲᨾᨿᩰ᩠ᨣᩏᨲ᩠ᨲᨾᨲᩥᨭ᩠ᨮᩥᩏᨲ᩠ᨲᨾᨶᩣᨴᩥᩏᨲ᩠ᨲᨾᩃᩢ᩠ᨠᨾᩉᩣᩈᩢ᩠ᨯᩈᩥᨻᩥᩁᩣ᩠ᩈ
อุตตมโชกอุตตมโยคอุตตมติฏฐิอุตตมนาทีอุตตมลักมหาสัดสีพิราส
ᩍᨶᨽᩣ᩠ᨯᨻᩬᨾᨲᩥᨿᩣ᩠ᨦᨴᩢ᩠ᨦᨶᩣᩅᩣ᩠ᨦᨣᩣ᩠ᨯᨣᩩᨲᩢ᩠ᨦᩀᩩᨯᩀᩩᩈᩬᩁᩃᩬᩁᩋᨴ᩠ᨵᩥᨧᩬᩁᨧᩢ᩠ᨶᨴᩡᩂᩢᩋᩢ᩠ᨦᨣᩣ᩠ᨶᨳᩧ᩠ᨠᨾᩉᩣᨩᩱ
อินภาดพ้อมติยางทั้งนาวางคาดคุตั้งอยุดอยู่ส่อนล่อนอัทธิจอนจันทะฤกอังคานถึกมหาไช-
ᨻᩩᨯᨸᩕᩉᩢᨯᨸᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᨩᩰ᩠ᨠᩈᩩᩢᩈᩮᩫᩣᨯᩱᩈᩣᩁᩣᨿᩫ᩠ᨠᩃᩢ᩠ᨠᨣ᩠ᨶᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨧᩥ᩠ᨦᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣ
พุดประหัดไปเป็นโชกสุกเสาได้สารายกลักคนาฝูงข้าทั้งหลายจิงพ้อมกันมา
ᨡᩣ᩠ᨸᨳ᩠ᩅ᩠ᨿᨸᩢ᩠ᨦᨣᩫ᩠ᨾᨸᩕᨶᩫ᩠ᨾᨠᩬᩁᨻᩕᨻᩥᨾᩣ᩠ᩈᨻᩕᨷᩣ᩠ᨯᩈᩩᩅᨱ᩠ᨱᩮᩣᨿᩩᨣ᩠ᨣᨸᩣᨴᩮᩣᩈᩩᨶᨶ᩠ᨲ
ขาบถวยบังคมประนมกอนพระพิมาสพระบาดสุวัณโณยุคคปาโทสุนันต
ᨽᩮᩣᨶ᩠ᨲᩮᨴᩮᩅᩣᩈᩘᨥᩣᨯᩩᩕᩣᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᩋᩢ᩠ᨶᩀᩣ᩠ᨿᩀᩢ᩠ᨦᩀᩩᨴᩩᩢᩉ᩠ᨾᩩᨾᩱᨻᩱ
โภนฺเตเทวาสังฆาดูราเทพพดาเจ้าทั้งหลายอันอยายอยังอยู่ทุกหมู่ไม้ไพ-
ᨻᩕᨶ᩠ᩅᨾᨴᩩᩢᩉᩮᩢ᩠ᩅᩌ᩠ᩅᨾᩌᩣ᩠ᩅᨸᩣᨴᩩᩢᨸᩕᨴᩮᩢᨯᨴᩣᨽᩩᨡᩮᩫᩣᨴᩩᩢᨳᩯ᩠ᩅᨳᩮᩫᩣᨿᩣ᩠ᨶᨶᩣᩴᨴᩩᩢᨳᩮᩥ᩠ᨶᨳᩣᩴᨣᩩᩉᩣᨴᩮ
พระนวมทุกเหวฮวมฮาวป่าทุกประเทดท่าภูเขาทุกแถวเถาย่านน้ำทุกเถิ่นถ้ำคูหาเท-
ᨻ᩠ᨻᨯᩣᨧᩮᩫᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨾᩦᩣᩢᨴᩩᩢᨸᩣᩢᨴᩮᩫᩣᩋᩡᩅᩥᨧᩥᨿᩣ᩠ᩅᨿᩰ᩠ᨯᩈᩯ᩠ᨶᨠᩰ᩠ᨯᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᩋᨶᨶ᩠ᨲᩣᨴᩩᩢᨣᨱᩣᨺᩩᨦᩉ᩠ᨾᩩᨹᩥᩃᩫᨹᩮᩢ᩠ᨯᩋᩢ᩠ᨶ
-พพดาเจ้าทั้งหลายมีมากทุกปากเท่าอะวิจียาวโยดแสนโกดกว้างอนันตาทุกคณาฝูงหมู่ผีแลเผ็ดอัน
ᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩩᩢᩌᩬᩁᩌᩣ᩠ᨸᩌᩣ᩠ᨿᩅᩮᨴ᩠ᨵ᩠ᨶᩣᨧᩫ᩠ᨦᩏᩫᩣᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᩋᩡᨶᩩᨾᩮᩣᨴ᩠ᨶᩣᩈᩣᨴᩩᩢᨠᩣ᩠ᨶᨳᩮᩁᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯᨠᩡ
เป็นทุกฮ้อนฮาบฮ้ายเวทธนาจงเอากันมาอะนุโมทนาสาทุกกานเถราพิเสดกะ-
ᨴᩣ᩠ᨶᩉᩫ᩠ᨦᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿᨾᩥᨧᩮᩫᩣᩈᨴ᩠ᨵᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩮᩫᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨸᩕᨴᩣ᩠ᨶᨯᩱᨿᩢ᩠ᨦᨸᩕᩁᩥᨡᩣ᩠ᨶᩉᩯ᩠ᨦ
ทานแห่งฝูงข้าทั้งหลายหมายมีเจ้าสัทธาเป็นเค้าเป็นประทานได้ยังประริขานแห่ง
ᨶᩢ᩠ᨠᨸᩣ᩠ᨯᩁᩩᩒᩅᩣ᩠ᨯᩉᩫ᩠ᨯᩈᩫ᩠ᨦᨲᩣ᩠ᨾᩁᨧᩫ᩠ᨦᨻᩩᨴ᩠ᨵᩣᨸᩣ᩠ᩈᩅᩥᨶᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᨸᨧ᩠ᨧᩱᩋᩢ᩠ᨶᨩᩬᨸᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿ
นักปาดรู้โอวาดหดสงตามรจงพุทธาปาสวิไนเป็นปัจไจอันชอบประกอบด้วย
ᨩᩮᨿ᩠ᨿᨵᩣᩴᩋᩢ᩠ᨶᩅᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯᨾᩥᨸᩕᨴᩮᩢ᩠ᨯᩅᩣᩏᨲ᩠ᨲᩁᩣᩈᩫ᩠ᨦᨩᨸᩫ᩠ᨦᨠᩣ᩠ᨿᩡᨻᩢ᩠ᨶᨠᩯᨧᩢ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᨶᩮᩥᩬᨧᩯ᩠ᨸᨺᩣ᩠ᨿ
เชยฺยธำอันวิเสดมีประเทดว่าอุตตราสงซบงกายะพันแก่จันอันเนื้อแจบฝ้าย
ᩈᩮᩢ᩠ᨶᩃᩯ᩠ᨸᩋᩬᩁᩈᩩᨠ᩠ᨡᩩᨾᩣ᩠ᨶᩁᩔ᩠ᨾᩥᨸᩣ᩠ᨶᩈᩩᨯᨿᩥ᩠ᨦᨦᩣ᩠ᨾᨻ᩠ᨿᩙᩈᩥ᩠ᨦᩉᩖᩣ᩠ᨿᩅᩢ᩠ᨶᨣᩧᨡᩬᩙᩈᩣ᩠ᩅᩈ᩠ᩅᩢᩁᨼᩣᩢᨼᩣᨲᩱᩉᩯᩖᨦᩉᩖᩣᩃᩰ
เส้นแลบอ่อนสุกขุมานรัสสมีบานสุดยิ่งงามเพียงสิ่งหลายวันคือของสาวสวันฟากฟ้าใต้แหล่งหล้าโล-
ᨠᩦᩋᩢ᩠ᨶᨩᩣ᩠ᨦᨹᩩᨯᩥᩉᩣᩢᨾᩣᩃᩥᨧ᩠ᨧᩣᨶᩣᨠᩢ᩠ᨸᨴᩢ᩠ᨦᩋᨶ᩠ᨲᩁᩅᩣᩈᨠ᩠ᨠᩣᨹᩣᨩᨸᩫ᩠ᨦᨹᩧ᩠ᨶᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᩉᩣᩢᩈᩣ᩠ᨦᨯᩱᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᩌᩯ᩠ᨦ
กีอันช่างผู้ดีหากมาลิจจานากับทั้งอันตรวาสักกาผ้าซบงผืนกว้างหากส้างได้ด้วยแฮง
ᨲᩫ᩠ᨶᨲᩴᩉᩫ᩠ᩅᩈᩫ᩠ᨦᩉ᩠ᨿᩥᨸᨧᩯ᩠ᨸᨺᩣ᩠ᨿᩈᩮᩢ᩠ᨶᩃᩯ᩠ᨸᨿᩥ᩠ᨦᩉ᩠ᨶᩢᨠᩉ᩠ᨶᩣᩈᩘᨥᩣᨹᩯᨸᩢ᩠ᨦᨿᩥᨯᩥᨡᩬᩙᩉᩴᨣ᩠ᩅᩁ
ตนต่อหัวสงหยิบแจบฝ้ายเส้นแลบยิ่งหนักหนาสังฆาแผ่บังยิดีของหอควน
ᨦᩧ᩠ᨯᨦᩴᩋᩔᨧᩢ᩠ᨶᨾᩥᩅᩢ᩠ᨶᨦᩣ᩠ᨾᨻᩥᩃᩣ᩠ᩈᨯᩬᩢᨯ᩠ᩅᩙᨠᩣ᩠ᨿᨠᩱᩈᩬᩁᩃᩣ᩠ᨿᨣᩮᩨᩬᨩᩬᩁᨠ᩠ᨿᩅᨠᩬᨯᨸᩱᨸᩢ᩠ᨦᨿᩬᨯ
งึดง้ออัสสจันมีวันงามพิลาสดอกดวงกายไกสอนลายเคือซ้อนเกี้ยวกอดไปบังยอด
ᨧᩩᨾᨧᩥᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᩌᩩ᩠ᨸᩈᨠ᩠ᨠᩩᨶᩥᨧᩢᨠ᩠ᨠᨻᩣᩢᨣᩮᩥᩬᩉᩖᩣ᩠ᨿᩉᩖᩣᩢᨻ᩠ᩅᩙᨻᩢ᩠ᨶᩈᨻ᩠ᨻᩈᩢ᩠ᨶᨾᩥᨴᩩᩢᩈᩥ᩠ᨦᨹᩩᨯᩱᩉᩮᩢ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩥᨦᩧᨯᨦᩴᨸᩮᩢ᩠ᨶ
จุ่มจี้มีทั้งฮูปสักกุนิจักกพากเคือหลายหลากพวงพันสัพพสันมีทุกสิ่งผู้ใดเห็นเป็นที่งึดง้อเป็น
ᨡᩬᩙᩉᩴᨶᩣᩴᨾᩣᨲᩯᩁᩣᨩᩣᨣᩧᩉᩣᨸᩕᨴᩮᩢ᩠ᨯᨶᩱᨡᩫ᩠ᨦᨡᩮᩢᨯᨯᩯ᩠ᨶᨠᩱᨻᩫ᩠ᨶᩅᩥᩈᩱᩈᩩᨯᨿᩥ᩠ᨦᨻᩬᨾᨴᩩᩢᩈᩥ᩠ᨦᨸᩕᩁᩥᩅᩣ᩠ᨶᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨸᩕ
ของห่อนำมาแต่ราชาคือหาประเทดในขงเขดแดนไกพ้นวิไสสุดยิ่งพ้อมทุกสิ่งประริวานมีทั้งประ-
ᩁᩥᨡᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᩉᩖᩣᩢᨣᩮᩥ᩠ᨦᨡᩢ᩠ᨶᩉ᩠ᨾᩣᩢᨴᩬᩙᨯᩯ᩠ᨦᨸᩮᩢ᩠ᨶᨡᩬᩙᨻᩯ᩠ᨦᩃᩣᩴᩃᩮᩥ᩠ᨯᨡᩢ᩠ᨶᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᨠᩮᩥ᩠ᨯᨴᩣ᩠ᨦᩉᩮ᩠ᨶᩥᩋᨾᩥᩅᩢ᩠ᨶ
ริขานหลายหลากเคิ่งขันหมากทองแดงเป็นของแพงล้ำเลิดขันกว้างเกิดทางเหนือมีวัน
ᨧᩮᩥᩬᨻᩥᩃᩣ᩠ᩈᩋᩫ᩠ᨦᩋᩣ᩠ᩈᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᩌᩩ᩠ᨸᩉᩫ᩠ᨦᩈᩣᨠᩢ᩠ᨸᨴᩩᩢᨻᩣᨩᨶᨡᩢ᩠ᨶᨾᩮᩥᩬᨠᩮᩥ᩠ᨯᨲᩯᨩᩮᩥᩬᩈᩦᩋᨿᩩᨴ᩠ᨵᩥᨿᩣ
เจือพิลาสองอาสด้วยฮูปหงสากับทุกพาชนะขันเมือเกิดแต่เชื้อสีอยุทธิยา
ᨠᩢ᩠ᨸᨴᩢ᩠ᨦᨽᩥᨾ᩠ᨾᩮᩣᩉᩣᨶᩣᩉ᩠ᨾᩬᩁᩃᩣ᩠ᨿᩃᩫᨣᩮᩥᩬᨦᩃ᩠ᩅᨯᩈᩣ᩠ᨿᩋᩬᩁᨡᩯ᩠ᨸᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᨸᩣ᩠ᨿᩁᩰ
กับทั้งภิมโมหานาหมอนลายแลเคื่องลวดสายอ่อนแขบหวายปายโร-
ᨣᩣᨧ᩠ᨿ᩠ᨶᨣᩫ᩠ᨾᨯᩯ᩠ᨦᨶᩣᩴᨶᩯ᩠ᨸᩋᩣᨩ᩠ᨶᩡᨡᩯ᩠ᨸᩉᩖᩣ᩠ᨿᨳᩢ᩠ᨶᨲᩣᩁᨸᩢ᩠ᨯᩃᩣ᩠ᨿᩅᩢ᩠ᨶᩃᩯ᩠ᨶᨸᩥ᩠ᨠᨸᩣ᩠ᨦᩋᩯ᩠ᨦᨸᩱᩈᩣᨸᩣᩈᩣᨴᩣ
คาเจียนคมแดงนำแนบอาชนะแขบหลายถันตารปัดลายวันแล่นปิกปางแอ่งไปสาปาสาทา
ᩈᩱᨿᩬᨯᩈᩫ᩠ᨦᩈᩬᨯᩉᩱ᩠ᨾᨣᩣᩴᨾᩥᩃᩣᩴᨶᩣᩴᩋᩢ᩠ᨶᨯᩥᨣᩣᩴᨻᩥᨻᩢ᩠ᨶᨩᨻᩣ᩠ᩈᩈᩣᨾᩣ᩠ᩈᩈᩭᨸᩱᩈᩥᨠᩢ᩠ᨸᨴᩢ᩠ᨦᨲᩱ᩠ᨿᩡᨻᩥᨻᩩᨴ᩠ᨵᩅᩣ᩠ᨯ
ใส่ยอดส่งสอดไหมคำมีลำนำอันดีคำพีพันชพาสสามาสสอยไปสีกับทั้งไตยะพิพุทธวาด
ᨣᩬᩙᨶᩢ᩠ᨠᨸᩣ᩠ᩈᩈᩣᨴᩩᨠᩣ᩠ᨶᩅᨲ᩠ᨳᩩᨴᩣ᩠ᨶᨶᩣᨶᩣᨠᩢ᩠ᨸᨴᩢ᩠ᨦᨸᨬ᩠ᨧᨸᩥᨮᩥᩏᨸᩣᩉᩣᨶᩣᨣᩮᩥ᩠ᨿᨲᩥ᩠ᨶᨦᩣ᩠ᨾᨴᩢ᩠ᨦᨣᩩ
คองนักปาสสาทุกานวัตถุทานนานากับทั้งปัญจปิฐิอุปาหานาเคยตินงามทั้งคุ-
ᨴ᩠ᨵᩣᨳᩯ᩠ᨸᩀᩩᩉᩮ᩠ᨶᩥᩋᨽᩣᨠᩢ᩠ᨷᨴᩢ᩠ᨦᩈᩩᨧᩥᨴᨱ᩠ᨯᩣᨸᩁᩥᩈᩣᩅᨱ᩠ᨱᩣᨠᩢ᩠ᨸᨡᩮᩢ᩠ᨾᩃᩫᨲᩬᩙᨶᩣᩴᨾᩱᨴᩮᩫᩣᨠᩢ᩠ᨸ
ทธาแถบอยู่เหนือภากับทั้งสุจิทัณฑาปริสาวัณณากับเข็มแลต้องนำไม้เท้ากับ
ᩉᩮᩖᩢᨠᨧᩣ᩠ᨶᨲᩣ᩠ᩈᩃᩫᨿᩩᩉ᩠ᨾᩣᩢᨽᩩᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᩋᩭᨶᩢ᩠ᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᩅᨲ᩠ᨳᩩᨴᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᨶᩣᪧᨠᩢ᩠ᨸᨴᩢ᩠ᨦᨴᨴᩥᨸᩩᩅᩣᨡᩮᩫᩣ
เหล็กจานตาสแลยุหมากภูควายอ้อยนับด้วยวัตถุทานหลายประกานนาๆกับทั้งททิปุว่าเข้า
ᨲᩫ᩠ᨾᩃᩫᨡᩮᩫᩣᩉ᩠ᨶᩫᨾᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨶᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᩋᩣᩉᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᨡᩬᩙᨡᩱ᩠ᩅᨯᩱᨾᩣᩈᩱᨯᩬᨾᨣᩬᩙᨴᩣ᩠ᨶᨾᩥᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᨡᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᩃᩫ
ต้มแลเข้าหนมหวานมีทั้งอาหานหลายของไขว้ได้มาไส่ดอมคองทานมีประกานอันเข้าตนแล
ᨸᩴᩁᩈᩩᨯᨩᩯ᩠ᨸᨩᩭᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨸᩕᨠᩬᨸᨧᩥ᩠ᨯᨧᩱᨩᩧ᩠ᨶᨩᩭᨣᩴᨧᩥ᩠ᨦᨶᩣᩴᨾᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩮᩢ᩠ᨠᨠᩈᨴ᩠ᨵᩣ ᨻᩬᨾᨻᩣᩴᨯᩮᩢ᩠ᨠᨶᩭᩈᩣᩴ
ปอระสุดแซบช่อยฝูงข้าทั้งหลายประกอบจิดใจชื่นช่อยก็จิงนำมาเป็นเอกกสัทธา พ้อมพ่ำเด็กน้อยส่ำ
ᨸᩣ᩠ᨶᨠᩣ᩠ᨦᨴᩢ᩠ᨦᨡᩩᩁᨶᩣᩙᨶᩭᨳᩮᩫᩣᩋᩢ᩠ᨶᩀᩩᨺᩮᩫᩣᩌᩮᩥ᩠ᨶᨾᩣᨸᩴᨯᩱᨸᩣ᩠ᨿᨻᩣᨩ᩠ᨶᨲᩫ᩠ᨠᨲᩯ᩠ᨠᨦᨿᩢ᩠ᨦᨣᩮᩥ᩠ᨦᨳᩮᩁᩣ
ปานกางทั้งขุนนางน้อยเถ้าอันอยู่เฝ้าเฮินมาบ่ได้บายพาชนะตกแตกแต่งยังเคิ่งเถรา-
ᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᨴᩣ᩠ᨶᨠ᩠ᨯᩥᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨯᩱᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨯᨡᩮᩫᩣᩃᩫᩀᩣᩴᨾ᩠ᩅᩙᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨯᩱᩉᩣᨸᩱᨲᩬᩙᩃᩫᨠᩮᩢ᩠ᨸᨺᩢ᩠ᨠᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨯᩱ
พิเสกกะทานก็ดีบางพ่องได้กวาดเข้าแลยำม่วงบางพ่องได้หาใบตองแลเก็บฝักบางพ่องได้
ᨲᩫ᩠ᨠᨶᩣᩴᩃᩫᩉᩣᩃᩫᩖᩉᩖᩫᩅᨾᩣᨸᩥ᩠ᨶᨸᩫ᩠ᩅᨯᩢ᩠ᨦᨼᩱᩉ᩠ᨾᩴᨡᩮᩫᩣᨠ᩠ᨯᩥᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨯᩱᨸᩱᨩᩭᨩᩧᩉᩣᨿᩢ᩠ᨦᨣᩮᩥ᩠ᨦᨳᩮᩁᩣ
ตกน้ำแลหาลลหลัวมาปินปัวดังไฟหม้อเข้าก็ดีบางพ่องได้ไปช่อยซื้อหายังเคิ่งเถรา-
ᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨠᩡᨴᩣ᩠ᨶᨠ᩠ᨯᩥᨷᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨯᩱᩅᨲ᩠ᨳᩩᨡᩮᩫᩣᨸᩮᩥ᩠ᨠᨡᩮᩫᩣᩈᩣ᩠ᨶᨩᩥ᩠ᨶᨸᩣᩋᩣᩉᩣ᩠ᨶᨾᩣᩈᩣᩴᨻᩮᩣᩡᨩᩮᩥ᩠ᨦᨳᩮᩁᩣᨻᩥ
พิเสกกะทานก็ดีบางพ่องได้วัตถุเข้าเปิกเข้าสานชิ้นปาอาหานมาสำเพาะเซิ่งเถราพิ-
ᩈᩮᩢ᩠ᨠᨠᨴᩣ᩠ᨶᨠ᩠ᨯᩥᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨴᩩᩢᨿᩣᩢᩌᩱᩉᩣᩈᨾ᩠ᨸᨲ᩠ᨲᩥᨡᩮᩫᩣᨡᩬᩙᨸᩴᨯᩱᨴᩴᨲᩯᨾᩥᨧᩥ᩠ᨯᨧᩱᩉᩮᩖᩥᨾᩈᩱᨩᩮᩥ᩠ᨦᨳᩮᩁᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠ
เสกกทานก็ดีบางพ่องทุกยากไฮ้หาสมบัตติเข้าของบ่ได้ท่อแต่มีจิดใจเหลิ้มใสเซิ่งเถราพิเสก-
ᨠᩡᨴᩣ᩠ᨶᨠ᩠ᨯᩥᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨾ᩠ᩅᩁᩏᩫᩣᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᩉᩮᩖᩥᩋᩉᩖᩣ᩠ᨿᩋᩡᨶᩢ᩠ᨶᨶᩮᩢ᩠ᨠᩋᩢ᩠ᨶᨾᩣᩋᨽᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᨻᩕᨻᩬᩁ
กะทานก็ดีฝูงข้าทั้งหลายมวนเอากันมาเหลือหลายอะนันเนกอันมาอภิเสกพระพอน
ᨳᩯ᩠ᨾᨶᩣᨾ᩠ᨾᨠᩬᩁᨾᩉᩣᩈᩫ᩠ᨾᨯᩮᩢᨯᨧᩮᩫᩣᨶᩥᨣᩴᨿᩢ᩠ᨦᨾᩥᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨲᩣ᩠ᨦᪧᨠᩢ᩠ᨶᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣ
แถมนามฺมกอนมหาสมเด็ดเจ้านี้ก็ยังมีคำมักคำปราถนาต่างๆ กันบางพ่องปรา-
ᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕᨧᨠ᩠ᨠᩅᨲ᩠ᨲᩥᩁᩣ᩠ᩈᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩣ᩠ᩈᨠᩫ᩠ᩅᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨾᩥᩃᩣ᩠ᨸᩉᩖᩣ᩠ᨿᩉᩮᩖᩥᩋᩃᩫ᩠ᨶᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥ
ถนาเป็นพระจักกวัตติราสเป็นอาสกั่วเทพพดาทั้งหลายมีลาบหลายเหลือล้นสิทธิ
ᨴᩮᩢ᩠ᨿᩁᨣᩣᨧᨲᩩᨴᩥᨸᩣᨾᩣᨡᩣ᩠ᨸᨣᩮᩫᩣᨶᩫ᩠ᨸᨶᩬᨾᨡᩮᩫᩣᨻᩬᩁᨳ᩠ᩅ᩠ᨿᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᩉ᩠ᨾᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᩋᩥ᩠ᨶᨴᩣᨴᩥ
เทียรคาจตุทีปามาขาบเค้านบน้อมเข้าพอนถวยบางพ่องหมา(ย)เป็นพระยาอินทาทิ-
ᨸᨲ᩠ᨲᩥᩁᩣ᩠ᩈᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩣ᩠ᨯᨠᩯᨠᩫ᩠ᩅᨴᩮᩅᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨾᩉᩣᨻᩫ᩠ᨾᨲᩫ᩠ᨶᨸᩕᩈᩮᩥᨯᩋᩢ᩠ᨶᩉᩱᨸᩢ᩠ᨦᨠᩮᩥ᩠ᨯᨿᩢ᩠ᨦᨩᩣ᩠ᨦᨸᩣ᩠ᨦ
ปัตติราสเป็นอาดแก่กั่วเทวดาบางพ่องปราถนาเป็นมหาพมตนประเสิดอันให้บังเกิดยังช้างบาง-
ᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴ᩠ᩅ᩠ᨿᨣᩣᩃᩫᩈᩮᨲ᩠ᨳᩥᨾᩥᨡᩮᩬᩙᩣᨯᩱ᪑᪘ᨠᩰ᩠ᨯᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨳᩮᩥ᩠ᨦᩏᨴ᩠ᨵᩴᩈᩰ᩠ᨯᩃᩫ
พ่องปราถนาเป็นทวยค้าแลเสตถีมีเข้าของได้ ๑๘ โกด บางพ่องปราถนาเถิงอุทฺธํโสดแล
ᩈᩮᩣᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩣ᩠ᨿᨿᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩣᩈᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩣᩈᩥᨠᩣᩉᩯ᩠ᨦᨻᩕᨧᨧᩮᩫᩣᨾᩮᩢ᩠ᨯᨲᩱ
โสดาบางพ่องปราถนาเป็นทายยกอุปปาสกอุปปาสิกาแห่งพระจเจ้าเมดไต
ᨲᩫ᩠ᨶᩋᩫ᩠ᨦᩋᩣ᩠ᩈᨸᩮᩢ᩠ᨶᨯᩢ᩠ᨦᨶᩣᩙᨶᩣᨯᨴᩱᩅᩥᩈᨠ᩠ᨡᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕᨸᨧᩮᩢᨠ᩠ᨠᨻᩰᨴᩥᨿᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙ
ตนองอาสเป็นดังนางนาดไท้วิสักขาบางพ่องปราถนาเป็นพระปเจกกโพทิยานดวง
ᩃᩣᩴᨿᩥ᩠ᨦᨡᩣ᩠ᨾᨻᩫ᩠ᨶᩈᩥ᩠ᨦᩈᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨶᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᩏᩫᩣᨻᩰᨴᩥᨬᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙᩃᩣᩴᩃᩮᩥᨯᨸᩕᩈᩮᩥᨯᨠᩫ᩠ᩅᨣᩫ᩠ᨶᩃᩫᨴᩮᩅᨯᩣ
ล้ำยิ่งข้ามพ้นสิ่งสงสานบางพ่องปราถนาเอาโพทิญานดวงล้ำเลิดประเสิดกั่วคนแลเทวดา
ᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨳᩮᩥ᩠ᨦᩋᩁᩉᨶ᩠ᨲᩣᨹᩣ᩠ᨶᨹᩯ᩠ᨶᩉ᩠ᨾᩫᨯᨸᩣ᩠ᨸᩃᩯ᩠ᩅᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨶᩥᩁᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨲᩣ᩠ᨸᨯᩱᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢ
บางพ่องปราถนาเถิงอรหันตาผ่านแผ่นหมดบาปแล้วเข้าสู่นิรัพพานตาบใดฝูงข้าทั้งหลาย
ᨿᩢ᩠ᨦᨯᩱᨴᩫ᩠ᩅᩁᩅᩢ᩠ᨯᨹᩢ᩠ᨯᨸᩱ᩠ᨾᩣᨶᩱᩅᨲ᩠ᨲᩈᩫ᩠ᨦᩈᩣ᩠ᨶᩉᩯᩖᨦᩉᩖᩣᨡᩴᩉᩱᨻᩫ᩠ᨶᨧᩣᩢᩋᨸ᩠ᨸᩣ᩠ᨿᩅᩮᩢ᩠ᨶᩅᩯ᩠ᨶᨠᩱ
ยังได้ทัวรวัดผัดไปมาในวัตตสงสานแหล่งหล้าขอให้พ้นจากอัปปายเวนแวนไก
ᨠᩣ᩠ᨿᨵᩰ᩠ᨯᨣᩣᩴᩌᩣ᩠ᨿᩉᩰ᩠ᨯᨿᩣᨾᩥᨧᩣᩴᩌᩮᩥ᩠ᨶᩈᩥᩈᩩᨯᨿᩥ᩠ᨦᨣᩧᨴᩮᨻ᩠ᨻᨴᩱᩈᩥ᩠ᨦᩋᩥ᩠ᨶᨲᩣᨡᩴᩉᩱᨾᩥᩋᩣ᩠ᨿᩩ
กายโธดคำฮ้ายโหดยามีจำเฮินสีสุดยิ่งคือเทพไท้สิงอินตาขอให้มีอายุ
ᨿᩧ᩠ᨶᨿᩣᨶᩭᩉᩱᨯᩱᩁᩭᩋᩮᩢ᩠ᨯᩅᩔᩣᨿᩣᨯᩱᨻᩢ᩠ᨦᨿᩣᨯᩱᨩᩉᩖᩣ᩠ᨦᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨾᩰᩉᩣᨡᩴᩉᩱᨯᩱ
ยืนยาน้อยให้ได้ร้อยเอ็ดวัสสายาได้พังยาได้ชหลางเข้าสู่โมหาขอให้ได้
ᨠᩮᩥ᩠ᨯᨾᩣᨻᩬᨾᨻᩕᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨸᩕᩈᩮᩥ᩠ᨯᨩᩧ᩠ᩅᩣᩋᩣᩁᩥ᩠ᨿᩡᨾᩮᩢ᩠ᨯᨲᩱᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᨾᩥᩋᩢ᩠ᨶᨯᩱᨡᩴᨯᩱᩉᨸᩕᨠᩬᨸᨩᩬᨸᨶᩮᩥᩬᩃᩫᨻᩮᩥ᩠ᨦᨧᩱ
เกิดมาพ้อมพระเจ้าตนประเสิดชื่อว่าอาริยะเมดไตแม้นว่ามีอันใดขอได้หประกอบชอบเนื้อแลเพิงใจ
ᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᩈᩫ᩠ᨾᩈᩥᩅᩱᨾᩮᩢ᩠ᨿᨾᩥ᩠ᨦᩃᩩᩢᨠᩯ᩠ᩅᨠᩥ᩠ᨦᨠᩢ᩠ᨸᨲᩫ᩠ᨶᩅᩫ᩠ᨦᩈᩣᩈᩣ᩠ᨿᨩᩮᩥᩬᨩᩣ᩠ᩈᨡᩴᩉᩱᩈ᩠ᩃᩣ᩠ᨯᩁᨧᩱᨯ᩠ᨿᩅᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢ
แม้นว่าสมสิไว้เมียมิ่งลูกแก้วกิ่งกับต้นวงสาสายเชื้อชาสขอให้สลาดรใจเดียวแม้นว่าฝูงข้าทั้งหลาย
ᨿᩢ᩠ᨦᨯᩱᨴᩫ᩠ᩅᩁᨴ᩠ᨿᩅᨸᩱ᩠ᨾᩣᨶᩱᩅᨲ᩠ᨲᩈᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᨩᩣ᩠ᩈᨡᩴᩀᩣᨯᩱᩉᩱᨻᩫ᩠ᨸᨻᩴᨸᩥᨲ᩠ᨲᩩᨣᩣ᩠ᩈᩌᩣ᩠ᩈᩉ᩠ᨾᩩ
ยังได้ทัวรเที่ยวไปมาในวัตตสงสานหลายชาสขออย่าได้ให้พบพ้อปิตตุคาสฮาสหมู่
ᩅᩮᩃᩣᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨧᩢᨾᩴᩁᨱᩣᨾᩣ᩠ᨦᨡᩢ᩠ᨶᨴᩢ᩠ᨦ ᪕ ᨡᩴᩀᩣᨾᩥᨾᩩᩢᩃᩣ᩠ᨿᩋᩣ᩠ᨿᩈᩮᩢ᩠ᨯᨴᩩᩢ
เวลาแม้นว่าฝูงข้าทั้งหลายจักมอรณาม้างขันทั้ง ๕ ขออย่ามีมุกลายอายเส็ดทุก
ᩌᩬᩁᩌᩣ᩠ᨿᩅᩮᨴ᩠ᨵ᩠ᨶᩣᨧᩫ᩠ᨦᩉᩱᨾᩴᩁᨱᩣᨣᩣᩴᨩᩬᨸᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨴᩣᩴᨶᩣᩴᨧᩅᩥᨲ᩠ᩅᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨲᩣ᩠ᨿ
ฮ้อนฮ้ายเวทธนาจงให้มอรณาคำชอบประกอบด้วยทำนำจวิตวาฝูงข้าทั้งหลายตาย
ᨧᩣᩢᨾᩮᩥ᩠ᨦᨣᩫ᩠ᨶᨡᩴᩉᩱᨯᩱᩏᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨾᩮᩥᩬᨠᩮᩥ᩠ᨯᨶᩱᨩᩢ᩠ᨶᨼᩣᩃᩮᩥ᩠ᨯᨲᩣᩅᩈᩣᨿᨳᩣᩅᩮᨽᩣᩅᩮᨩᩣᨲᩮᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨠᩮᩥ᩠ᨯ
จากเมิงคนขอให้ได้เอาตนเมือเกิดในชั้นฟ้าเลิดตาวสายถาเวภาเวชาโตฝูงข้าทั้งหลายเกิด
ᨾᩣᨶᩱᨽᩣᩅᨴᩥᨯᩱᪧᨠ᩠ᨯᩥᨾᩥᩉᩪᨲᩣᨣᩴᩉᩱᨧᩯ᩠ᨦᩈᩰ᩠ᨯᨾᩮᩢᨯᨦᩣᩅᩱᩁᩭᨿᩰᨯᨣᩴᩉᩱᩉᩖᩥᨦᩉᩮᩢ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᩅᩥ
มาในภาวะที่ใด ๆ ก็ดีมีหูตาก็ให้แจ้งโสดเม็ดงาไว้ร้อยโยดก็ให้หลิงเห็นเป็นวิ-
ᨳᩣ᩠ᨶᨧᩯ᩠ᨦᩈᩰᨯᨵᨾ᩠ᨾᨩᩣ᩠ᩈᩈᩰᨽᩣᨹᩫ᩠ᨾᨯᩫ᩠ᨠᨯᩥᨯᩣᩴᨿᩣ᩠ᩅᩃᩮᩥ᩠ᨶᩃᩯ᩠ᨸᨻᩖᩢᩁᨱᨧᩯ᩠ᨦᨧᩯ᩠ᨸᩈᩮ᩠ᨾᩥᨴᩮᩫᩣ
ถานแจ้งโสดธัมมชาสโสภาผมดกดีดำยาวเลินแลบพลันณแจ้งแจบเสมอเท่า
ᩃᩮᩫᩣᨣᩥ᩠ᨦᨡᩣ᩠ᩅᩈᩫ᩠ᨾᨲᩮᩫᩣᨿᩣᨳᩭᨳᩮᩫᩣᨩᩁᩣᨠᩣ᩠ᨶᨶᩮᩥᩬᨣᩥ᩠ᨦᨸᩣ᩠ᨦᨣᩴᨸᩬᩙᨸᩴᩑᨺᩬᨦᨣᩴᩉᩣᩢᨯᩩᨦᩣ᩠ᨾ
เลาคิงขาวสมเต้ายาถอยเถ้าชรากานเนื้อคิงบางคอป้องบ่เอฝองคอหากดูงาม
ᨣᩫ᩠ᨶᨯᩱᩉᩮᩢ᩠ᨶᩌᩣ᩠ᨾᩃᩯ᩠ᨦᨦᩣ᩠ᨿᩉᩣ᩠ᨿᩀᩣᩢᨡᩮᩫᩣᨹᩩᨳᩮᩫᩣᩉᩮᩣ᩠ᨿᨻᩕ᩠ᨿᩣ᩠ᨯᩃᩮᩣᨣᩣᨴᩣ᩠ᩅᨻᩕ᩠ᨿᩣᩉᩮᩢ᩠ᨶ
คนใดเห็นฮามแลงงายหายอยากเข้าผู้เถ้า(เ)หายพระยาดโลคาท้าวพระยาเห็น
ᨩᩫ᩠ᨾᨩᩧ᩠ᨶᩉᩧ᩠ᨶᪧᨴᩮᩫᩣᨩᩩᨾ᩠ᨻᩩᨠᩩᨱᩣᨹᩣ᩠ᨿᨹᩯᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᨡᩴᩉᩱᨾᩥᨩᩣ᩠ᨦᨾᩣᩉ᩠ᨾᩩᨦᩮᩥ᩠ᨶᨣᩣᩴᩉᩱᨧᩣᩴᨶᩣᩴᨴᩩᩢᨩᩣ᩠ᩈᨿᩣ
ชมชื่นหื้นๆ เท้าชุมพูกุณาผายแผ่กว้างขอให้มีช้างม้าหมู่เงินคำให้จำนำทุกชาสยา
ᨻᩣ᩠ᩈᨯᩢ᩠ᨦᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨧᨲ᩠ᨲᩣᩁᩮᩣᨵᨾ᩠ᨾᩣᨧᩩᨰ᩠ᨵᩥᨵᩣᩴᨴ᩠ᩃᩣᩢ᪔ᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᨣᩧᩋᩣ᩠ᨿᩩᩅᨱ᩠ᨱᩈᩩᨠ᩠ᨡᩣᨹ᩠ᩃᩣᩋᩣ
พาสดังคำมักคำปราถนาจตฺตาโรธมฺมาจุฒฺธิธำทั้งหลาย ๔ ประกานคืออายุวัณณสุกขาผลาอา-
ᩃᩮᩣᨣᩣᨿ᩠ᨿᨳ᩠ᩅᩁ᪕ᨸᨲ᩠ᨲᩥᨽᩣᩅᨳ᩠ᩅᩁ᪖ᩋᨴ᩠ᨵᩥᨸᩢ᩠ᨯᨲᩮᨿ᩠ᨿᩡᨳ᩠ᩅᩁ᪗ᨧᩫ᩠ᨦᩈᩕᨯᩮᩢᨯᨧᩣᩴᩁᩮᩥ᩠ᨶᩁ
โลคายฺยถ้วน ๕ ปตฺติภาวถ้วน ๖ อทฺธิปัดเตยฺยะถ้วน ๗ จงสระเด็ดจำเรินร-
ᨠ᩠ᩈᩣᨿᩢ᩠ᨦᨡᨶ᩠ᨴᩈ᩠ᨶᩢᨲ᩠ᨶᩉᩯ᩠ᨦᨾᩉᩣᩈᩫ᩠ᨾᨯᩮᩢᨯᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨵᩕᩫ᩠ᨦᩈᩥᩃᩣᨣᩥᨣᩩᩁᨣᩣ᩠ᨾᨾᩣᩢᨾᩣᩢᩋᩫ᩠ᨯᨿᩮᩥ᩠ᨶᨿᩣᩢ
กฺสายังขันท์สนัตน์แห่งมหาสมเด็ดเจ้าตนธรงสิลาคิคุนคามมากมากอดเยินยาก
ᨣᩭᨠ᩠ᨴᩣᩴᨻ᩠ᨿ᩠ᨶᨧᩱᨩᨳ᩠ᨿ᩠ᨶᨳᩮᩥ᩠ᨦᨡ᩠ᨶᩣ᩠ᨯᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨸᨬ᩠ᨬᩣᨵᩕᩫ᩠ᨦᩅᩔᩣᨻᩱᨻᩫᨾᩱᨲᩥᨹᩯᨹᩫ᩠ᨶᨹᩣ᩠ᨿᨵᩕ᩠ᨦᩈᩩᨯᩅᩣᨴᩢ᩠ᨦ
คอยกะทำเพียนใจซเถียนเถิงขนาดด้วยปัญญาธรงวัสสาไพแพ้ไมตีแผ่ผนผายธรงสุดวาทั้ง
᪕ᨶᩥᨠᩣ᩠ᨿᩈᩩᨯᨴ᩠ᩃᩣᩢᩋᩢ᩠ᨶᩅᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯᨧᩫ᩠ᨸᨻᩮᩢ᩠ᨯᨻᩬᨾᩅᩥᨶᩱᩋᨻ᩠ᨻᩥᨵᨾ᩠ᨾᩣᩋᨮᩣᨡᩱᨧᩯ᩠ᨦᨧᩬᨯᨩᩣᩌᩬᨯᨴᩮᩫᩣᨸᨭ᩠ᨮᩣ᩠ᨶᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦ
๕ นิกายสุดทั้งหลายอันวิเสดจบเพ็ดพ้อมวิไนอัพพิธัมมาอฐาไขแจ้งจอดชาฮอดเท่าปัฏฐานมีทั้ง
[ᨳ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᨻᩬᩁᨠᩥ᩠ᨶᨳᩥ᩠ᨶᩀᩩᩉ᩠ᨶᩥᩃᩫ / ถวายพรกินถินอยู่หนี้แล]
ᩋᩣᩃᩴᨠᩣ᩠ᨶᩅᩩᨲ᩠ᨲᩮᩣᨴᩱᨡᩱᩌᩮᩥ᩠ᨦᩁᩣ᩠ᩈᨡᩴᩉᩱᨧᩮᩫᩣᨯᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᩈᩫ᩠ᨾᨯᩮᩢᨯᨸᨶ᩠ᨶᩣ᩠ᩈᨴᩮᩢ᩠ᨿᩁᨣᩣᨩᩣᩴᩉᩱ
อาลํกานวุตโตไท้ไขเฮิงราสขอให้เจ้าได้เป็นสมเด็ดปันนาสเทียรคาซำให้
ᨯᩱᨶᩣᩴᨾᩩᨴ᩠ᨵᩣᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᩋᨲ᩠ᨲᩥᩃᩮᩢ᩠ᨠᩅᩢ᩠ᨶᨯᩥᩅᩢ᩠ᨶᨲᩥᨲ᩠ᨳᩥᩋᩣᨾᩩᨲ᩠ᨲᨩᩰ᩠ᨠᩅᩢ᩠ᨶᨻᩕᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥᨿᩰ᩠ᨠᨻᩬᨾᩁᩢ᩠ᨠᨣᨱᩣ
ได้น้ำมุทธาพิเสกอัตติเลกวันดีวันติตถีอามุตตโชกวันพระสิทธิโยกพ้อมรักคณา
ᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᨡᩣ᩠ᨸᨳ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᨻᩬᩁᨴᩥ᩠ᨸᩈᩥ᩠ᨸᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᨠᩯᨾᩉᩣᩈᩰ᩠ᨾᨯᩮᩢᨯ
ฝูงข้าทั้งหลายพ้อมกันมาขาบถวายพอนทิบสิบประกานแก่มหาโสมเด็ด
ᨲᩣ᩠ᨸᨣᩣᩴᨴᩮᩫᩣᨡᩮᩫᩣᩈᩪᨶᩥᩁᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨴᩩᩢᨲᩫ᩠ᨶᨴᩩᩢᨣᩴᨡᩣᨴᩮᩥ᩠ᨶ᪪᪫᪫ ᪪ ᪪ ᪫᪫᪫
ตาบคำเท้าเข้าสู่นิรัพพานทุกตนทุกก็ข้าเทิน ฯ๚๚ ฯ ฯ ๚๚๚
᪥ ᩒᨠᩣᩈᩣᩒᨠᩣᩈᩣᨡᩣᨾᩣᨾᩥᨽᨶ᩠ᨲᩮᨿᩮᨴᩮᩅᩣᩈᩘᨥᩣᩈᨾ᩠ᨾᩣᨣᨲᩣᨴᩪᨲᩥ
๏ โอกาสาโอกาสาขามามิภนฺเตเยเทวาสงฺฆาสมฺมาคตาทูติ
ᨿᩡᩅᨠ᩠ᨡᩣᨾᩥᨾᩢ᩠ᩅᩣᨽᩣᩈᩥ(ᨾᩥ)ᩈᩣᨾᩥᨯᩢ᩠ᨦᨹᩪᨡᩣᨧᩢᨸᩕᩈᩴᩈᩥᨯᨻᩥᨲ᩠ᨲᨱᩣᨿᩬᩙᨿᩴᨿᩢ᩠ᨦᨴᩣ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᩅᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯᩈᩢ᩠ᨦᨡᩮᩢᨯ
ยะวกฺขามิมักว่าภาสี(มี)สามีดังผู้ข้าจักประสํสิดพิตตณาย้องยอยังทานอันวิเสดสังเขด
ᩅᩱᩉᩱᩃᩧᨩᩣᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨾᩥᨡ᩠ᩅᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙᨠᩣᨻᩣᨯ᩠ᩅᩙᨣᩫ᩠ᨾᨳᩣ᩠ᨦᩌᩱᩉᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩥᩉ᩠ᨶᩣᨴᩣ᩠ᨦᨶᩣᩉᩱ
ไว้ให้ลือชาคำปราถนามีขวานดวงก้าพ้าดวงคมถางไฮ่ให้เป็นที่หนาถางนาให้
ᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩥᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᨸᩕᩈᩫ᩠ᨦᩈᩣ᩠ᨦᨠ᩠ᨴᩣᩴᨻ᩠ᨿ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨸᩣᨠ᩠ᨿ᩠ᨶᨼᩢ᩠ᨶᩌᩱᨾᩱᩃᩫ᩠ᨾᨡᩱᨸᩱ᩠ᨾᩣᨳᩮᩥ᩠ᨦᩋᨲ᩠ᨲᩣᨸᩥᩉᩱ᩠ᨾ
เป็นที่กว้างประสงส้างกะทำเพียนเป็นปาเกียนฟันไฮ่ไม่ล้มไข้ไปมาเถิงอัตตาปีใหม่
ᨿᩥ᩠ᨦᨩᩣ᩠ᨿᨸᩣ᩠ᩅᩈᩣ᩠ᩅᨩᩫ᩠ᨾᨩᩧ᩠ᨶᩉᩧ᩠ᨶᪧᨻᩬᨾᨠ᩠ᨴᩣᩴᩈ᩠ᩅᩁᨣ᩠ᩅᩁᪧᨶᩢ᩠ᨶᨴᩩᩢᨴᩥ᩠ᨸᨸᩴᨩᩣᩌᩦ᩠ᨸᨠ᩠ᨴᩣᩴᨻ᩠ᨿ᩠ᨶᨼᩢ᩠ᨶ
ยิงชายบ่าวสาวชมชื่นหื้นๆ พ้อมกะทำสวนควนๆ นั้นทุกทีปบ่ช้าฮีบกะทำเพียนฟัน
ᨳᩣ᩠ᨦᩌᩬᩁᨺᩮᩫᩣᨧᩩᨯᩉᩱ᩠ᨾᨸᩩᩢᨻᩥᨩ᩠ᨩᩡᩉ᩠ᨾᩣᩢᨾᩱᨲᩯ᩠ᨦᨲᩮᩫᩣᨧᩮᩢ᩠ᨯ ᪘᪙ ᩋᩬᩢᨾᩣᩃᩮᩥ᩠ᨠᨻᩥᨯᨩᩡᨸᩴ
ถางฮ้อนเฝ้าจุดใหม่ปูกพีชชะหมากไม้แตงเต้าเจ็ด ๘ ๙ ออกมาเลิกพีดชะบ่
ᩅᩱᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨶᨺᩣ᩠ᨿᩈᩱᨹᩣ᩠ᨿ᪒ᨺᩫ᩠ᨶ ᩁ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᩁᩣᩴᩁᨦᩫ᩠ᩅᨶᩫ̤ᨧᩥ᩠ᨸᨧᩫ᩠ᨦᨣᩣ᩠ᨸᨯᩬᩢᨾᩢ᩠ᨶᨾᩣᨶᩫ᩠ᨠᨧᩬᩢᨧᩫ᩠ᨦᨣᩣ᩠ᨸ
ไว้หว่านฝ้ายใส่ผาย ๒ ฝน รวายรำรงัวนกจิบจงคาบดอกมันมานกจอกจงคาบ
ᨼᩢ᩠ᨶᨾᩢ᩠ᨶᩣᨺᩣ᩠ᨿᨧᩢ᩠ᨶᩓᩀᩣ᩠ᨿᨠᩮᩢ᩠ᨸᨺᩣ᩠ᨿᨠᩣ᩠ᨶᨠᩮᩢᨯᩋᩬᩁᩈᩩᨠ᩠ᨡᩩᨾᩣ᩠ᨶᩈᩫ᩠ᨾᩈᩕᨳᩣ᩠ᨶ
ฟันมันมาฝ้ายจันแลอฺยายเก็บฝ้ายกานเกดอ่อนสุกขุมานสมสระถาน
ᨦᩣ᩠ᨾᩌᩮᩥ᩠ᨦᩌᩮᩥᩬᨧᩱᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᨹᩮᩥᩬᨹᩫ᩠ᨶᨹᩣ᩠ᨿᨡᩫ᩠ᨶᨡ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᩉᩣᨧᩱ᩠ᩅᪧᨣᩧᨯᨯᩱᩓ᩠ᩅ
งามเฮิงเฮื่อใจกว้างเผื่อผนผายขนขวายหาไจ้ๆ คึดได้แล้ว
ᩏᩫᩣᩋᩬᩢᨾᩣᨴᩣ᩠ᨶᨴᩢ᩠ᨦᩃᩩᩢᩉᩖᩣ᩠ᨶᨻᩥᨶᩬᩙᨾᩮᩥᩬᨾᩥ᩠ᨦᩉᩬᩙᩋᩣ᩠ᩅᩋᩣᨴᩢ᩠ᨦᩅᩫ᩠ᨦᩈᩣᨩᩮᩥᩬᨣᩰ᩠ᨯᨧᩱ
เอาออกมาทานทั้งลูกหลานพี่น้องเมือมิ่งห้องอาวอาทั้งวงสาเชื้อโคดใจ
ᨧᩯ᩠ᨦᩈᩰ᩠ᨯᨻᩥᩌᩫ᩠ᨾᨸᩴᩋᩣᩌᩫ᩠ᨾᩉᩖᩣ᩠ᨶ᩠ᨿᩉᩯ᩠ᨦᨩᩣ᩠ᨦᨲᩯ᩠ᨦᨻᩬᨾᨶᩣᨶᩣᨲᨶ᩠ᨲᩅᩣᩅᩯ᩠ᨶᨩᩣ᩠ᨸᨩᩣ᩠ᨦᨿᩣ᩠ᨿᨿᩮᩥ᩠ᨦᨿᩣ᩠ᨦ
แจ้งโสดพิฮมบ่อาฮมหลานหลายแห่งช่างแต่งพ้อมนานาตันตวาแว่นซาบช่างยายเยิงยาง
ᨿᩴᨡᩮᩫᩣᨴᩴᨸᩮᩢ᩠ᨶᨹᩧ᩠ᨶᨸᩣ᩠ᨦᨸᩮᩫᩣᨹᩥ᩠ᩅᨹᩬᩙᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨺᩣ᩠ᨿᨿ᩠ᩅᩙᪧᨹᩫ᩠ᨦᨸᩥ᩠ᨯᨸᩩ᩠ᨸᨿᩫ᩠ᨦᨿᩥᨿᩣ᩠ᨿᩉᩖᩣ᩠ᨿᨻᩣ᩠ᨿᨻ᩠ᨿᩙᨻᩢ᩠ᨶᨴᩥᨸᩢ᩠ᨶᨸᩮ᩠ᨸ
ยอเข้าทอเป็นผืนบางเบาผิวผ่องด้วยฝ้ายยวงๆ ผงปิดปุบยงยียายหลายพายเพียงพันทิปันเปบ
ᨲᩥᨲᩫ᩠ᨸᨲᩯ᩠ᨦᨡᩣᨡᩮᩫᩣᨡᩯ᩠ᨦᪧᨡᩣ᩠ᩅᩃᩯ᩠ᨸᩃᩮᩥ᩠ᨦᨿᩣ᩠ᩅᨿᩱᨿᩬᨯᩈᩣ᩠ᩅᩈᩮᩢ᩠ᨶᩈᩬᨯᩈᩫ᩠ᨶᨠᩢ᩠ᨶᩈᩱ
ตีตบแต่งขาเขาแข็งๆ ขาวแลบเลิงยาวใยยอดสาวเส้นสอดสนกันใส่
ᨼᩧ᩠ᨶᨼᩢ᩠ᨶᨼᩢ᩠ᨯᨲᩣᩴᨻ᩠ᨿ᩠ᨶᨻᩬᨾᨻᩣᩴᩅᩢ᩠ᨶᨣᩧ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᨹᩨ᩠ᨶᨯᩥᩈᩩᨯᨡ᩠ᨶᩣ᩠ᨯᨸᩮᩢ᩠ᨶᨹᩣᩋᩣ᩠ᩈᨾᩉᩣᨠᩢ᩠ᨶᨳᩥ᩠ᨶᨲᨶ᩠ᨲᨲ
ฟืนฟันฟัดตำเพียนพ้อมพ่ำวันคืนเป็นผืนดีสุดขนาดเป็นผ้าอาสมหากันถินตนฺตต-
ᨶ᩠ᨲᩣᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨸᩕᩁᩥᩅᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᩃᩫᨻᩬᩣᩴᨾᨻᩬᩣᩴᨻᩣᩴᨻᩬᨾᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨸᩣ᩠ᩈᩃᩫ ᪫ ᪫᪫᪫ᩡᩡᩡ
นฺตามีทั้งประริวานหลายแล(พ่ำพ้อมพ่ำพอ)พ่ำพ้อมมีทั้งปาสแล ๚ ๚๚๚ะะะ
ᨧᩬᩙᩉ᩠ᨾᩩᨣ᩠ᩅᩙᩈᩢ᩠ᨦᨸᩢ᩠ᨦᨿᩥᨦᩣ᩠ᨾᨩᩡᩋᩣ᩠ᩈᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨹᩣᨻᩣ᩠ᩈᩃᩫᨠᩩᨾᨻᩫ᩠ᨶᩉᩱ᩠ᨾᨻᩬᨾᨽᩢ᩠ᨦᨩᨻᩢ᩠ᨶᨻᩬᨾᨺᩩᨦᩉ᩠ᨾᩩᨶᩣ
จองหมู่ควงสังปังยีงามซะอาสมีทั้งผ้าพาสแลกุมพลไหมพ้อมภังชพันพ้อมฝูงหมู่นา-
ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᩅᨲ᩠ᨳᩣᨹᩧ᩠ᨶᩋᩬᩁᨺᩣ᩠ᨿᨴᩮᩢ᩠ᩈᨴ᩠ᩅᩁᩈᩣᩴᩃᩥᨩᨸᩫ᩠ᨦᨯᩥᩉ᩠ᨿᩥᨸᩅᩣ᩠ᨯ᪒ᨩᩢ᩠ᨶᨩᩮᩥ᩠ᨦᨣᩣ᩠ᨯᨡᩢ᩠ᨶᨧᩥᩅᩬᩁᨲᩣ᩠ᨾᨣᩣᩴᩈᩬᩁᨻᩩᨴᨷᩣ᩠ᩈ
นาเป็นวัตถาผืนอ่อนฝ้ายเท็สทวนสำลิซบงดีหยิบวาด ๒ ชั้นเชิงคาดขั้นจีวอนตามคำสอนพุทบาส
ᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᩈᩮᩥᩬᩈᩣ᩠ᩈᩋᩣᩔ᩠ᨶᩣᨲᩣᩁᨸᩢ᩠ᨯᨯᩥᩃᩮᩥ᩠ᨯᩃᩫ᩠ᩅᨸᩕᨯᩢ᩠ᨸᨠᩯ᩠ᩅᩈᩯ᩠ᩅᩉᩱ᩠ᨾᨣᩣᩴᨣᩣᩴᨻᩥᨻᩢ᩠ᨶᨻᩥᩃᩣ᩠ᨯ
มีทั้งเสื่อสาดอาสสนาตารปัดดีเลิดแล้วประดับแก้วแสวไหมคำคำพีพันพิลาด
ᩉ᩠ᨾᩬᩁᨴᩮᩫᩣᩋᩣ᩠ᩈᨻᩥᨾ᩠ᨻᩮᩣᩒᨴᩬᩙᨯᩯ᩠ᨦᩉᩮᩖᩥᨦᩉᩖᩴᩃᩯ᩠ᩅᨾᩣᨲᩯᨾᩮᩥ᩠ᨦᨾᩥ᩠ᨦᨠᩯ᩠ᩅᩉ᩠ᩅᩙᩉᩫ᩠ᨦᩈᩣᨾᩣ
หมอนเท่าอาสพิมโพโอทองแดงเหลิงหล่อแล้วมาแต่เมิงมิ่งแก้วห้วงหงสามา-
ᩃᩣᩉᩮᩖᩥᨦᩉᩖᩣ᩠ᨿᩈᩣᩴᨸᩬᩢᨸᩩᩁᨻᩣᩴᨩᩬᩙᨻᩩᨯᩩᨦᩣ᩠ᨾᩈᩥᩈᩱᩈᩬᩙᨾᩱᨴᩮᩫᩣᨴᩬᩙᨴᨱ᩠ᨯᩴᨸᨧᩣᨾ᩠ᨾᩣᩅᩣᩃᩥᨾᩥᨹᩨ᩠ᨶᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦ
ลาเหลิงหลายสำบอกบุนพ่ำชองพูดูงามสีใสส่องไม้เท้าทองทณฺฑํปจามมาวาลีมีผืนกว้าง
ᨸᩕᩈᩫ᩠ᨦᩈᩣᨠ᩠ᨴᩣᩴᨻ᩠ᨿ᩠ᨶᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨲᩣ᩠ᩈᩃᩫᨿᩩᩉ᩠ᨾᩴᨻᩫ᩠ᨦᨣᩩᨻᩣ᩠ᨶᨸ᩠ᩅ᩠ᨿᩉ᩠ᨶ᩠ᩅ᩠ᨿᨦᩣ᩠ᨾᨻᩣᩴᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨸᩈᩥ᩠ᩅᨾᩥᨡ᩠ᩅᩣ᩠ᨶᨡᩮᩢ᩠ᨶᨯᩥᨣᩫ᩠ᨾᨠᩣᨾᩥ᩠ᨯᨲᩬᩢᨠ
ประสงสากะทำเพียนมีทั้งตาสแลยุหม้อพงคู่พานปวยหน่วยงามพ่ำพ้อมกับสิ่วมีขวานเข็นดีคมก้ามิดตอกก-
ᨣᩫ᩠ᨾᨸᩣ᩠ᨦᩉᩮᩖᩢᨠᨼᩱᨦᩣ᩠ᨾᩌᩮᩥ᩠ᨦᩌᩩᩙᨲᩭᨶᩣᨻᩩᩙᨸᩣ᩠ᨶᨯᩣ᩠ᩅᩈᩣ᩠ᩅᪧᩈ᩠ᨿᩙᨦᩣ᩠ᨾᨩᩧᩋᩬᩢᩉᩱ᩠ᨾᩉ᩠ᨾᩧᩌᩮᩥ᩠ᨦᩈᩯ᩠ᨦᨸᩮᩢ᩠ᨶᨡᩬᩙᨻᩯ᩠ᨦᨻᩫ᩠ᨶᨣᩣᩃᩣᩴ
คมบางเหล็กไฟงามเฮิงฮุ่งต่อยนาพุ่งปานดาวสาวๆ เสียงงามชื่อออกไหมหมื่อเฮิงแสงเป็นของแพงพ้นค่าล้ำ
ᩃᩮᩥ᩠ᨯᨠᩫ᩠ᩅᩈᩯ᩠ᨶᨣᩣᩴᨸᩮᩢ᩠ᨶᨡᩬᩙᩀᩣᩴᩈᩕᩋᩣ᩠ᩈᨹᩣᩈᩣ᩠ᩈᩉᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩣ᩠ᨶᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨠᩴᨿᩢ᩠ᨦᨾᩥᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴ
เลิดกั่วแสนคำเป็นของยำสระอาสผาสาสให้เป็นทานฝูงข้าทั้งหลายก็ยังมีคำมักคำ
ᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨲᩣ᩠ᨦᪧᨠᩢ᩠ᨶᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᨧᩢᨠ᩠ᨠᩅᨲ᩠ᨲᩥᩁᩣ᩠ᩈᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩣ᩠ᩈᨠᩫ᩠ᩅᨴ᩠ᩃᩣᩢᨾᩥᩃᩣ᩠ᨸ
ปราถนาต่างๆ กัน บางพ่องปราถนาเป็นพระยาจักกวัตติราสเป็นอาสกั่วทั้งหลายมีลาบ
ᩉᩖᩣ᩠ᨿᩉᩮᩖᩥᩋᩃᩫ᩠ᨶᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥᨴᩮᩢ᩠ᨿᩁᩣᨣᩣᨧᩣᨲᩩᨴᩥᨸᩣᨾᩣᨡᩣ᩠ᨸᩉᩱ᩠ᩅᨣᩮᩫᩣᨶᩫ᩠ᨸᨶᩬᨾᨡᩮᩫᩣᨠᩬᩁᨳ᩠ᩅ᩠ᨿ
หลายเหลือล้นสิทธิเทียราคาจาตุทีปามาขาบไหว้เค้านบน้อมเข้ากอนถวย
ᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᩋᩥ᩠ᨶᨴᩣᨴᩥᩁᩣ᩠ᩈᨸᨲ᩠ᨲᩥᩁᩣ᩠ᩈᨲᩫ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩣ᩠ᩈᨠᩯᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣ
บางพ่องปราถนาหมายเป็นพระยาอินทาทิราสปัตติราสตนเป็นอาสแก่เทพพดาบางพ่องปราถนา
ᨸᩮᩢ᩠ᨶᨾᩉᩣᨻᩫ᩠ᨾᨲᩫ᩠ᨶᨸᩕᩈᩮᩥ᩠ᨯᩋᩢ᩠ᨶᩉᩱᨸᩢ᩠ᨦᨠᩮᩥ᩠ᨯᨿᩢ᩠ᨦᨩᩣ᩠ᨶᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴ᩠ᩅ᩠ᨿᨣᩣᩃᩫᩈᩮᨲ᩠ᨳᩥᨾᩥᨡᩮᩬᩙᩣᨯᩱ᪑᪘ᨠᩰ᩠ᨯᨸᩣ᩠ᨦ
เป็นมหาพมตนประเสิดอันให้บังเกิดยังชานบางพ่องปราถนาเป็นทวยค้าแลเสตถีมีเข้าของได้ ๑๘ โกดบาง
ᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨳᩮᩥ᩠ᨦᩏᨴ᩠ᨵᩴᩈᩰ᩠ᨯᩃᩫᩈᩮᩣᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩴᨾᩯᩉᩯ᩠ᨦᨻᩕᨧᩮᩫᩣᨾᩮᩢ᩠ᨯᨲᩱᨸᩣ᩠ᨦ
พ่องปราถนาเถิงอุทธํโสดแลโสดาบางพ่องปราถนาเป็นพ่อแม่แห่งพระเจ้าเมดไตบาง
ᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩣ᩠ᨿᨿᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩈᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩈᩥᨠᩣᩉᩯ᩠ᨦᨻᩕᨧᩮᩫᩣᨾᩮᩢ᩠ᨯᨲᩱᨲᩫ᩠ᨶᩋᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨯᨸᩮᩢ᩠ᨶᨯᩢ᩠ᨦᨶᩣᩙ
พ่องปราถนาเป็นทายยกอุปปสกอุปปสิกาแห่งพระเจ้าเมดไตตนองอาดเป็นดังนาง
ᨶᩣ᩠ᨯᨴᩱᩅᩥᩈᨠ᩠ᨡᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕᨸᨧ᩠ᨧᩮᨠ᩠ᨠᨻᩰᨴᩥᨬᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙᩃᩣᩴᨿᩥ᩠ᨦᨡᩣ᩠ᨾᨻᩫ᩠ᨶᩈᩥ᩠ᨦᩈᩫ᩠ᨦᩈᩣ᩠ᨶᨸᩣ᩠ᨦ
นาดไท้วิสักขาบางพ่องปราถนาเป็นพระปัจเจกกโพทิญานดวงล้ำยิ่งข้ามพ้นสิ่งสงสานบาง
ᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᩏᩫᩣᨻᩰᨴᩥᨬᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙᩃᩣᩴᩃᩮᩥ᩠ᨯᨸᩕᩈᩮᩥ᩠ᨯᨠᩫ᩠ᩅᨣᩫ᩠ᨶᩃᩫᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨳᩮᩥ᩠ᨦᩋᩴᩁᩉᨶ᩠ᨲᩣᨹᩣ᩠ᨶᨹᩯ᩠ᩅᩉ᩠ᨾᩫᨯ
พ่องปราถนาเอาโพทิญานดวงล้ำเลิดประเสิดกั่วคนแลเทพพดาบางพ่องปราถนาเถิงอรหันตาผ่านแผ้วหมด
ᨸᩣ᩠ᨸᩃᩯ᩠ᩅᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨶᩥᩁᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨲᩣ᩠ᨸᨯᩱᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨿᩢ᩠ᨦᨯᩱᨴ᩠ᨿᩅᨸᩱ᩠ᨾᩣᨶᩱᩅᨲ᩠ᨲᩈᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨶᩉᩯᩖᨦᩉᩖᩣᨡᩴᩉᩱᨻᩫ᩠ᨶᨧᩣᩢ
ปาปแล้วเข้าสู่นิรัพพานตาบใดฝูงข้าทั้งหลายยังได้เที่ยวไปมาในวัตตสงสานแหล่งหล้าขอให้พ้นจาก
ᩋᩣᨸ᩠ᨿᩣ᩠ᨸᩅᩮᩢ᩠ᨶᩅᩯ᩠ᨶᨠᩱᨠᩣ᩠ᨸᨴᩰ᩠ᨯᨣᩣᩴᩌᩣ᩠ᨸᩉᩰ᩠ᨯᨿᩣᨾᩥᨧᩣᩴᩁᩮᩥ᩠ᨶᩈᩥᩈᩩᩢᨿᩥ᩠ᨦᨣᩧᨴᩮᨻ᩠ᨻᨴᩱᩈᩥ᩠ᨦᩍᨶ᩠ᨲᩣᨡᩴ
อาปยาบเวนแวนไกกาบโทดคำฮาบโหดยามีจำเรินสีสุกยิ่งคือเทพไท้สิงอินตาขอ
ᩉᩱᨾᩥᩋᩣ᩠ᨿᩩᨿᩧ᩠ᨶᨿᩣᨶᩭᩉᩱᨯᩱᩌᩭᩋᩮᩢ᩠ᨯᩅᩔᩣᨿᩣᨯᩱᨻᩢ᩠ᨦᨿᩣᨯᩱᨩᩡᩉᩖᩣ᩠ᨦᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨾᩮᩣᩉᩣᨡᩴ
ให้มีอายุยืนยาน้อยให้ได้ฮ้อยเอ็ดวัสสายาได้พังยาได้ชะหลางเข้าสู่โมหาขอ
ᩉᩱᨯᩱᨠᩮᩥ᩠ᨯᨾᩣᨻᩬᨾᨻᩕᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨸᩕᩈᩮᩥ᩠ᨯᨩᩧ᩠ᩅᩣᩋᩣᩁᩥ᩠ᨿᩡᨾᩮᩢ᩠ᨯᨲᩱᨲᩯᨸᩴᨠᩱᨴᩔᩣᨬᩣ᩠ᨶᨴᩩᩢᨣᩣᩴ
ให้ได้เกิดมาพ้อมพระเจ้าตนประเสิดชื่อว่าอาริยะเมดไตแต่บ่ไกทัสสาญานทุกคำ
ᨴᩮᩫᩣᨡᩴᩉᩱᨯᩱᨸᩫ᩠ᩅᩁᨸᩢ᩠ᨯᨡᩴᩉᩱᨯᩱᨲᩢ᩠ᨯᩋᨣ᩠ᨣᨬᩣ᩠ᨶᨶᨩᩭᨩᩰ᩠ᨯᨡᩴᩉᩱᨯᩱᨿᩢ᩠ᨦᨶᩥᩃᩰ᩠ᨯᩋᩢ᩠ᨶᨯᩢ᩠ᨸᨠᩥᩃᩮᩢ᩠ᨯᨴᩢ᩠ᨦᨾ᩠ᩅᩁᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠ᪪
เท่าขอให้ได้บัวรบัดขอให้ได้ตัดอัคคญานนช่อยโชดขอให้ได้ยังนิโลดอันดับกิเลดทั้งมวนคำมักฯ
[ᨸᩣᩈᩥᨻᩕᨧᩮᩫᩣ | บาสีพระเจ้า]
᪥ ᩈᩥᪧᨧᩥᨯᩮᩥ᩠ᨶᨳᩯ᩠ᨾᩈᩢ᩠ᨦᨡᩮᩢᨯᨻᩕᩈᩩᩁᩥᨿᩮᩢᨯᨡᩮᩫᩣᩈᩩᩁᩣᩈᩥᨹᩥᨧᩢᨸᩩᩁᨸᩮᩢ᩠ᨶᨸᩥᩋᨴ᩠ᨵᩥᨣᨾᩣ᩠ᨯᨺᩩᨦᨡᩭᨡᩭᨶᩭ
๏ สีๆ จิเดินแถมสังเขดพระสุริเยดเข้าสู่ราสีผีจักบุนเป็นปีอัทธิกมาดฝูงข้อยข้อยน้อย
ᨶᩣᨯᨴ᩠ᩃᩣᩢᨿᩴᨾᩧᨳ᩠ᩅ᩠ᨿᩈᩱᨣᩮᩫᩣᩋᩫ᩠ᨦᨻᩕᨠᩫ᩠ᩅᨧᩮᩫᩣᨧᩫ᩠ᨦᩈᩕᨯᩮᩢᨯᩃᩥᩣᨵᩕᩫ᩠ᨦᨲᩫ᩠ᨶᨦᩣ᩠ᨾᨣᩦᨣᩣ᩠ᨸᪧᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢ
นาดทั้งหลายยอมือถวยใส่เค้าองพระแก้วเจ้าจงสระเด็ดลีลาธรงตนงามคีคาบๆ ฝูงข้าทั้งหลาย
ᨧᩥ᩠ᨦᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᨡᩣ᩠ᨸᩉᩱ᩠ᩅᩃᩯᨸᩩᨩᩣᩏᩫᩣᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᨡᩢᨯᩈᩥᩃᩩᨸᩃᩱᨻᩮᩥᩬᩀᩣᩢᨯᩱᨿᩢ᩠ᨦᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴᨸᩕᩣ
จิงพ้อมกันมาขาบไหว้แลบูชาเอากันมาขัดสีลูบไล้เพื่ออยากได้ยังคำมักคำปรา-
ᨳ᩠ᨶᩣᨧᩥ᩠ᨦᨾᩣᨶᩬᨾᨸᩣᨴᩣᨡᩣᩉᩱ᩠ᩅᩋᩫ᩠ᨦᨻᩕᨠᩯ᩠ᩅᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᩃᩧᨩᩣᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᩀᩣᩉᩱᨣᩣ᩠ᨯ
ถนาจิงมาน้อมบาทาข้าไหว้องพระแก้วเจ้าตนลือชาคำปราถนาฝูงข้าทั้งหลายอย่าให้คาด
ᨣᩯ᩠ᩅᨡᩴᩉᩱᩃᩯ᩠ᩅᨯᩢ᩠ᨦᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᩋᩢ᩠ᨶ᪑ᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨸ᩠ᨾᩥᨧᩱᨲᩧ᩠ᨸᩉ᩠ᨶᩣᨠᩢ᩠ᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨴᩰ᩠ᨯᨸ᩠ᨾᩥᨧᩱᨠᩥ᩠ᩅᨠᩰ᩠ᨯᨠᩰ
แค้วขอให้แล้วดังคำมักคำปราถนา อัน ๑ ฝูงข้าทั้งหลายบ่มีใจตึบหนากับด้วยโทดบ่มีใจกิ้วโกดโก-
ᨴᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨧᩥ᩠ᨦᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᩁᩣᨩᩣᨸᩣᩈᩥᩋᩫ᩠ᨦᨻᩕᨠᩯ᩠ᩅᨧᩮᩫᩣᨴᩢ᩠ᨦᨹᩩᨳᩮᩫᩣᩃᩫᨸᩣ᩠ᨶᨠᩣ᩠ᨦᨴᩢ᩠ᨦᨶᩢ᩠ᨦᩌᩣ᩠ᨾᩃᩫᨯᩮᩢᨠ
ทาฝูงข้าทั้งหลายจิงพ้อมกันมาราชาบาสีองพระแก้วเจ้าทั้งผู้เถ้าแลปานกางทั้งนังฮามแลเด็ก-
ᨶᩭᨧᩱᨩᩧ᩠ᨶᨩᩭᩉᩮᩖᩥᨾᩈᩱᨯᩥ ᩋᩢ᩠ᨶ᪑ᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨠᩴᨿᩢ᩠ᨦᨿᩢ᩠ᨦᨯᩱᨡᩢ᩠ᨯᩈᩥᩈᩫ᩠ᨦᨠᩮᩢ᩠ᨯᨲᩣ᩠ᨾᩋᩣᨿᩩᨸᩕᨴᩮᩢ᩠ᨯ
น้อยใจชื่นช่อยเหลิ้มใสดี อัน ๑ ฝูงข้าทั้งหลายก็ยังยังได้ขัดสีสงเกดตามอายุประเทด
ᨻᩣ᩠ᨿᨣᩫ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶ᪑ᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨠᩴᨿᩢ᩠ᨦᨵᩣᩴᨻᩣ᩠ᨶᩈᩣ᩠ᨦᩈᩰ᩠ᨠᩈᩫ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿᨩᩣ᩠ᨯᨣᩴᨧᩥ᩠ᨦᨯᩱᩏᨸ᩠ᨸᩣᨳᩣᩢᨻᩕᨠᩯ᩠ᩅᨧᩮᩫᩣ
พายคน อัน ๑ ฝูงข้าทั้งหลายก็ยังธำพานสางโสกสนหลายชาดก็จิงได้อุปปาถากพระแก้วเจ้า
ᨲᩫ᩠ᨶᨵᩕᩫ᩠ᨦᨵᩣᩴᨾᩥᨣᩣᩴᩈᩬᩁᨹᩣ᩠ᨿᨹᩰ᩠ᨯᩃᩫᨾᩥᨲ᩠ᨲᩣᩈᨲ᩠ᨲᩃᩰ᩠ᨠᩉᩱᨻᩫ᩠ᨶᨧᩣᩢᩒᨥᩈᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨶᨳᩮᩥ᩠ᨦᨶᩥᩁ
ตนธรงธำมีคำสอนผายโผดแลมิตตาสัตต์โลกให้พ้นจากโอฆสงสานเถิงนิร-
ᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᨿᩥ᩠ᨦᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨧᩥ᩠ᨦᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣᨲᩯ᩠ᨦᩃᩫ᩠ᩅᨧᩥ᩠ᨦᨿᩴᨳ᩠ᩅ᩠ᨿᩋᩫ᩠ᨦᨻᩕᨠᩫ᩠ᩅᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᩉᩮ᩠ᨦᩫᩣᨠᩫᨣᩫ᩠ᨶᩃᩫᨴᩮᩅᨯᩣ᪕ᨻᩢ᩠ᨶ
พฺพานอันยิ่ง ฝูงข้าทั้งหลายจิงพ้อมกันมาแต่งแล้วจิงยอถวยองพระแก้วเจ้าตนเป็นเหง้าแก่คนแลเทวดา ๕ พัน
ᨴ᩠ᩃᩣᩢᩃᩫᨵᩕᩫ᩠ᨦᩌ᩠ᨸᩩᩈᩰ᩠ᨾᨦᩣ᩠ᨾᨿᩭᨿᩢ᩠ᨦᨸᩮᩢ᩠ᨶᨯᩢ᩠ᨦᨶᩣᩴᨣᩢ᩠ᨦᩈᩱᨲᩱᨣᩣᩴᩃᩫᨵᩕᩫ᩠ᨦᨲᩫ᩠ᨶᨸᩴᨸᩥᩁᩩᩈᩮᩫᩣᨲᩣ᩠ᨸᨲᩴᨴᩮᩫᩣ
ทั้งหลายแลธรงฮูปโสมงามย้อยยังเป็นดังน้ำคั้งใสไตคำแลธรงตนบ่มิรู้เส้าตาบต่อเท่า
ᩅᩔᩣᩋᩢ᩠ᨶ᪑ᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨣᩴᨿᩢ᩠ᨦᨾᩥᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨲᩣ᩠ᨦᪧᨠᩢ᩠ᨶ ᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᨧᨠ᩠ᨠ
วัสสา อัน ๑ ฝูงข้าทั้งหลายก็ยังมีคำมักคำปราถนาต่างๆ กัน บางพ่องปราถนาเป็นพระยาจักก-
ᩅᨲ᩠ᨲᩥᩁᩣ᩠ᩈᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩣ᩠ᩈᨠᩫ᩠ᩅᨴ᩠ᩃᩣᩢᨾᩥᩃᩣ᩠ᨸᩉᩖᩣ᩠ᨿᩉᩮᩖᩥᩋᩃᩫ᩠ᨶ ᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥᨴᩮᩢ᩠ᨿᩁᨣᩣᨧᩣᨲᩩᨴᩥᨸᩣ
วัตติราสเป็นอาสกั่วทั้งหลายมีลาบหลายเหลือล้น สิทธิเทียรคาจาตุทีปา
ᨾᩣᨡᩣ᩠ᨸᨣᩮᩫᩣᨶᩫ᩠ᨸᨶᩫ᩠ᨸᨶᩬᨾᨡᩮᩫᩣᨠᩬᩁᨳ᩠ᩅ᩠ᨿᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᩋᩥ᩠ᨶᨴᩣᨴᩥᨸᨲ᩠ᨲᩥᩁᩣ᩠ᩈ
มาขาบเค้านบนบน้อมเข้ากอนถวย บางพ่องปราถนาหมายเป็นพระยาอินทาทิปัตติราส
ᨸᩮᩢ᩠ᨶᩋᩣ᩠ᩈᨠᩫ᩠ᩅᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣ ᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨾᩉᩣᨻᩰ᩠ᨾᨲᩫ᩠ᨶᨸᩕᩈᩮᩥ᩠ᨯᩋᩢ᩠ᨶᩉᩱᨸᩢ᩠ᨦᨠᩮᩥ᩠ᨯᨿᩢ᩠ᨦ
เป็นอาสกั่วเทพพดา บางพ่องปราถนาเป็นมหาโพมตนประเสิดอันให้บังเกิดยัง
ᨩᩣ᩠ᨦᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨳ᩠ᩅ᩠ᨿᨣᩣᩃᩫᩈᩮᨲ᩠ᨳᩥᨾᩥᨡᩮᩬᩙᩣᩉᩖᩣ᩠ᨿᨯᩱ᪑᪘ᨠᩕᩰ᩠ᨯᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣ
ช้างบางพ่องปราถนาเป็นถ้วยค้าแลเสตถีมีเข้าของหลายได้ ๑๘ โกรดบางพ่องปราถนา →
[ᨸᩣᩈᩦᩈᩘᨥᩃᩫ | บาสีสงฆ์แล]
←
ᨸᩣ᩠ᨦᨣᩴᨸᩬᩙᨸᩴᩋᩮᩀᩬᨦᨠᩴᩉᩣᩢᨯᩪᨦᩣ᩠ᨾᨣᩫ᩠ᨶᨯᩱᩉᩮᩢ᩠ᨶᩌᩣ᩠ᨾᩃᩯ᩠ᨦᨦᩣ᩠ᨾᩉᩣ᩠ᨿᩀᩣᩢᨡᩮᩫᩣᨹᩩᨳᩮᩫᩣᩉᩮᩢ᩠ᨶᩉᩣ᩠ᨿ
บางคอป้องบ่เอยองก็หากดูงามคนได้เห็นฮามแลงงามหายอยากเข้าผู้เถ้าเห็นหาย
ᨻᩕ᩠ᨿᩣ᩠ᨯᩃᩰᨣᩣᩅᩣ᩠ᨴᨻᩕ᩠ᨿᩣᩉᩮᩢ᩠ᨶᨩᩫ᩠ᨾᨩᩧ᩠ᨶᩉᩧ᩠ᨶᪧᨴᩮᩫᩣᨩᩩᨾ᩠ᨻᩩᨠᩩᨱᩣᨹᩣ᩠ᨿᨹᩯᨠ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᩉᩱᨾᩥᨩᩣ᩠ᨦ
พระยาดโลคาวาทพระยาเห็นชมชื่นหื้นๆ เท่าชุมพูกุณาผายแผ่กว้างให้มีช้าง
ᨾᩣᨴᩢ᩠ᨦᨦᩮᩥ᩠ᨶᨣᩣᩴᩉᩱᨧᩣᩴᨶᩣᩴᨴᩩᩢᨩᩣᨿᩣᨣᩣ᩠ᩈᨯᩢ᩠ᨦᨣᩣᩴᨾᩢ᩠ᨠᨣᩣᩴᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨴᩩᩢᨲᩫ᩠ᨶᨴᩩᩢᨣᩫ᩠ᨶᨠᩴᨡᩣᨴᩮᩥ᩠ᨶ
ม้าทั้งเงินคำให้จำนำทุกชายาคาสดังคำมักคำปราถนาทุกตนทุกคนก็ข้าเทิน
᪫᪫᪫᪥ᩈᩥᪧᩈᩥᩈᩥᨴ᩠ᨵᩥᨻᩕᨻᩬᩁᨸᩅᩴᩁᨻᩥᩈᩮᩢ᩠ᨠᩋᨶᩮᩢ᩠ᨠᨠᨲᩮᨩᩮᩣᨾᩉᩮᩣᩁᩂᩢᩋᨴᩧ᩠ᨠᩋᨴᩣᩋᨲᩩᩁᨣᩩ
๚๚๚ ๏ สีๆ สีสิทธิพระพอนบวอระพิเสกอเนกกเตโชมโหรฤกอทึกอทาอตุรคุ-
ᩃᩖ ᨱᨻᩉᩩᩁᨲᩮᨩᩮᩣᨩᩮᨿ᩠ᨿᨾᩘᨣ᩠ᩃᩣᨲᩥᩃᩮᩢ᩠ᨠᩋᨶᩮᩢ᩠ᨠᨠᩈᩥᩈ᩠ᩅᩔ᩠ᨯᩥᩈᨴ᩠ᨵᩥᨩᩮᨿ᩠ᨿᨾᩘᨣ᩠ᩃᩡᩋᨩ᩠ᨩᩅᩴᩁᨲᩥᨮᩥ
ลฺล ณพหุรเตโชเชยฺยมังคลาติเลกอเนกกสีสวัสสดิสัทธิเชยฺยมังคละอัชชวรติฐี
ᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᩏᨲ᩠ᨲᨾᩃᩢ᩠ᨠᩏᨲ᩠ᨲᨾᩂᩢᩏᨲ᩠ᨲᨾᨩᩰ᩠ᨠᩏᨲ᩠ᨲᨿᩰ᩠ᨣᩏᨲ᩠ᨲᨾᨿᩣ᩠ᨾᨯᩥᩏᨲ᩠ᨲᨾᨩᩱᩈᩩᨯ
ประกอบด้วยอุตตมลักอุตตมฤกอุตตมโชคอุตตโยกอุตตมยามดีอุตตมไชสุด
ᨴᩮᨻ᩠ᨻᨸᩩᨯᨲᩫ᩠ᨶᩋᩫ᩠ᨦᩋᩣ᩠ᩈᨿᩫ᩠ᩅᩁᨿᩣ᩠ᨯᨿᩣ᩠ᨿᨸᩱᩈᩩᩁᩈᩥᩉ᩠ᨶᩥᨧᩣᩢᨾ᩠ᨶᩥᨾᩮᩥ᩠ᨦᨾᩮᩢ᩠ᨯᩅᩢ᩠ᨶᨶᩥᩅᩣᩅᩢ᩠ᨶᨯᩥᨲᩥ
เทพพบุดตนองอาสยัวรยาดย้ายไปสุรสีหนีจากมนีเมิงเม็ดวันนี้ว่าวันดีติ-
ᨮᩥᨸᩥᩉᩱᨧᩮᩫᩣᨹᩩᩉᩱ᩠ᨿᨡᩧ᩠ᨶᨳᩣ᩠ᨿᨸᩥᨯᩮᩥ᩠ᨶᨶᨠ᩠ᨡᨲ᩠ᨲᩂᩢᩌᩮᩥ᩠ᨦᩌᩩᩁᩔ᩠ᨾᩥᨻᩩᩙᨻᩬᨾᩌᩮᩥ᩠ᨦᩌᩣ᩠ᨿᩅᩢ᩠ᨶᨶᩥᨧᩣᩴᩁᩮᩥ᩠ᨶᩉᩣ᩠ᨿ
ฐีปีให้เจ้าผู้ใหญ่ขึ้นถ่ายปีเดินนักขัตตฤกเฮิงฮุรัสสมีพุ่งพ้อมเฮิงฮายวันนี้จำเรินหาย →
←
ᨳᩮᩥ᩠ᨦᩏᨴ᩠ᨵᩴᩈᩰ᩠ᨯᩃᩫᩈᩮᩣᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩣ᩠ᨿᨿᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩈᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩈᩥᩉᩯ᩠ᨦᨻᩕᨧᩮᩫᩣᨾᩮᩢ᩠ᨯᨲᩱᨲᩫ᩠ᨶ
เถิงอุทธํโสดแลโสดาปางพ่องปราถนาเป็นทายยกอุปปสกอุปปสีแห่งพระเจ้าเมดไตตน
ᩋᩫ᩠ᨦᩋᩣ᩠ᩈᨸᩮᩢ᩠ᨶᨯᩢ᩠ᨦᨶᩣᩙᨶᩣ᩠ᨯᨴᩱᩅᩥᩈᨠ᩠ᨡᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕᨸᨧ᩠ᨧᩮᨠ᩠ᨠᨻᩰᨴᩥᨬᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙᩃᩣᩴ
องอาสเป็นดังนางนาดไท้วิสักขะบางพ่องปราถนาเป็นพระปัจเจกกโพทิญานดวงล้ำ
ᨿᩥ᩠ᨦᨡᩣ᩠ᨾᨻᩫ᩠ᨶᩈᩥ᩠ᨦᩈᩫ᩠ᨦᩈᩣ᩠ᨶ ᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᩏᩫᩣᨻᩰᨴᩥᨬᩣ᩠ᨶᨯ᩠ᩅᩙᩃᩣᩴᩃᩮᩥ᩠ᨯᨸᩕᩈᩮᩥ᩠ᨯᨠᩫ᩠ᩅᨣᩫ᩠ᨶ
ยิ่งข้ามพ้นสิ่งสงสานบางพ่องปราถนาเอาโพทิญานดวงล้ำเลิดประเสิดกั่วคน
ᩃᩫᨴᩮᨻ᩠ᨻᨯᩣᨸᩣ᩠ᨦᨻᩬᩙᨸᩕᩣᨳ᩠ᨶᩣᨳᩮᩥ᩠ᨦᩋᩴᩁᩉᨶ᩠ᨲᩣᨹᩣ᩠ᨶᨹᩯ᩠ᩅᩉ᩠ᨾᩫᨯᨸᩣ᩠ᨸᩃᩫ᩠ᩅᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨶᩥᩁᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨲᩣ᩠ᨸᨯᩱᨺᩩᨦ
แลเทพพดาบางพ่องปราถนาเถิงอรหันตาผ่านแผ้วหมดบาปแล้วเข้าสู่นิรัพพานตาบใดฝูง
ᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨿᩢ᩠ᨦᨴᩫ᩠ᩅᩁᩅᩢ᩠ᨯᨹᩢ᩠ᨯᨸᩱ᩠ᨾᩣᨶᩱᩅᨲ᩠ᨲᩈᩫ᩠ᨦᩈᩣ᩠ᨶᩉᩯᩖᨦᩉᩖᩣᨡᩴᩉᩱᨻᩫ᩠ᨶᨧᩣᩢᩋᨹᩣ᩠ᨸᩅᩮᩢ᩠ᨶᩅᩯ᩠ᨶᨠᩱᨠᩣ᩠ᨸᨴᩰ᩠ᨯᨣᩣᩴ
ข้าทั้งหลายยังทัวรวัดผัดไปมาในวัตตสงสานแหล่งหล้าขอให้พ้นจากอผาปเวนแวนไกกาบโทดคำ
ᩌᩣ᩠ᨿᩉᩰ᩠ᨯᨿᩣᨾᩥᨧᩣᩴᩁᩮᩥ᩠ᨶᨸᩥᩈᩩᩢᨿᩥ᩠ᨦᨣᩨᨴᩮᨻ᩠ᨻᨴᩱᩈᩥ᩠ᨦᩋᩥ᩠ᨶᨲᩣᨡᩴᩉᩱᨾᩥᩋᩣᨿᩩᨿᩧ᩠ᨶᨿᩣᨶᩭ
ฮ้ายโหดยามีจำเรินปีสุกยิ่งคือเทพไท้สิงอินตาขอให้มีอายุยืนยาน้อย
ᩉᩱᨯᩱᩌᩭᩋᩮᩢᨯᩅᩔᩣᨿᩣᨯᩱᨻᩢ᩠ᨦᨿᩣᨯᩱᨩᩡᩉᩖᩣᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨾᩰᩉᩣᨡᩴᩉᩱᨯᩱᨠᩮᩥ᩠ᨯ
ให้ได้ฮ้อยเอ็ดวัสสายาได้พังยาได้ชะหลาเข้าสู่โมหาขอให้ได้เกิด
ᨾᩣᨻᩬᨾᨻᩕᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨸᩕᩈᩮᩥᨯᨩᩧ᩠ᩅᩣᩋᩣᩁᩥ᩠ᨿᩡᨾᩮᩢᨯᨲᩱᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᨾᩦᩋᩢ᩠ᨶᨯᩱᨡᩴᩉᩱᨯᩱ
มาพ้อมพระเจ้าตนประเสิดชื่อว่าอาริยะเมดไตแม้นว่ามีอันไดขอให้ได้
ᨸᩕᨠᩬᨸᨩᩬᨸᨩᩮᩥᩬᩃᩫᨻᩮᩥ᩠ᨦᨧᩱᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᩈᩫ᩠ᨾᩈᩥᩅᩱᨾᩮᩢ᩠ᨿᨾᩥ᩠ᨦᩃᩩᩢᨠᩯ᩠ᩅᨠᩥᨦᨠᩢ᩠ᨸᨲᩫ᩠ᨶᨴᩢ᩠ᨦᩅᩫ᩠ᨦᩈᩣᩈᩣ᩠ᨿᨩᩮᩥᩬᨩᩣ᩠ᩈ
ประกอบชอบเชื่อแลเพิงใจแม้นว่าสมสิไว้เมียมิ่งลูกแก้วกิ่งกับตนทั้งวงสาสายเชื้อชาส
ᨡᩴᩉᩱᩈ᩠ᩃᩣ᩠ᨯᩁᩩᨧᩱᨯ᩠ᨿᩅᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴᩢ᩠ᩃᩣᨿᩢ᩠ᨦᨯᩱᨴ᩠ᨿᩅᨸᩱ᩠ᨾᩣᨶᩱᩅᨲ᩠ᨲᩈᩫᨦᩈᩣ᩠ᨶᩉᩖᩣ᩠ᨿ
ขอให้สลาดรู้ใจเดียวแม้นว่าฝูงข้าทั้งหลายยังได้เที่ยวไปมาในวัตตสงสานหลาย
ᨩᩣ᩠ᩈᨡᩴᩀᩣᨯᩱᨻᩫ᩠ᨸᨻᩴᨸᩥᨲ᩠ᨲᩩᨣᩣ᩠ᨯᩌᩣ᩠ᨿᨺᩩᨦᩉ᩠ᨾᩩᩅᩮᩃᩣᨾᩯ᩠ᨶᩅᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴᩢ᩠ᩃᩣᨧᩢᨾᩴᩁᨶᩣ᩠ᨯᨾᩣ᩠ᨦ
ชาสขออย่าได้พบพ้อปิตตุคาดฮ้ายฝูงหมู่เวลาแม้นว่าฝูงข้าทั้งหลายจักมอรนาดม้าง
ᨡᩢ᩠ᨶᨴᩢ᩠ᨦ᪕ᨡᩴᩀᩣᨾᩥᨾᩩᩢᩃᩣ᩠ᨿᩋᩣ᩠ᨿᩈᩮᩢ᩠ᨯᨴᩩᩢᩌᩬᩁᩌᩣ᩠ᨿᩅᩮᨴ᩠ᨵᨶᩣᨧᩫ᩠ᨦᩉᩱᨾᩴᩁᨶᩣᨠᩣᩴᨩᩬᨸᨸᩕᨠᩬᨸᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨴᩣᨶᩴ
ขันทั้ง ๕ ขออย่ามีมุกลายอายเส็ดทุกฮ้อนฮ้ายเวทธนาจงให้มอรนากำชอบประกอบด้วยทานํ
ᨧᩣᩅᩥᨲᩣ᩠ᩅᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨲᩣ᩠ᨿᨧᩣᩢᨾᩮᩥ᩠ᨦᨣᩫ᩠ᨶᨡᩴᩉᩱᨯᩱᩏᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨾᩮᩥᩬᨠᩮᩥ᩠ᨯᨶᩱᨩᩢ᩠ᨶᨼᩣᩃᩮᩥ᩠ᨯᨲᩣᩅᨲᩥᩴᩈᩣᨿᨳᩣᨿᨳᩣ
จาวิตาวฝูงข้าทั้งหลายตายจากเมิงคนขอให้ได้เอาตนเมือเกิดในชั้นฟ้าเลิดตาวติํสายถายถา
ᨽᩅᩮᨽᩅᩮᨩᩣᨲᩮᩣᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨠᩮᩥ᩠ᨯᨾᩣᨶᩱᨽᩅᨴᩥᨯᩱᪧᨠ᩠ᨯᩥᨾᩥᩉᩩᨲᩣᨠᩴᩉᩱᨧᩯ᩠ᨦ
ภเวภเวชาโตฝูงข้าทั้งหลายเกิดมาในภวที่ใดๆ ก็ดี มีหูตาก็ให้แจ้ง
ᩈᩰ᩠ᨯᨾᩮᩢ᩠ᨯᨦᩣᩅᩱᩌᩭᨿᩰ᩠ᨯᨠᩴᩉᩱᩉᩖᩥᨦᩉᩮᩢ᩠ᨶᨸᩮᩢ᩠ᨶᩅᩥᨳᩣ᩠ᨶᨧᩯ᩠ᨦᩈᩰ᩠ᨯᨵᨾ᩠ᨾᨩᩣ᩠ᩈᩈᩮᩣᨽᩣᨹᩫ᩠ᨾᨯᩫ᩠ᨠᨯᩣᩴᨿᩣ᩠ᩅ
โสดเม็ดงาไว้ฮ้อยโยดก็ให้หลิงเห็นเป็นวิถานแจ้งโสดธัมมชาสโสภาผมดกดำยาว
ᩃᩮᩥ᩠ᨦᩃᩯ᩠ᨸᨻᩖᩢᩁᨱᨧᩯ᩠ᨦᨧᩯ᩠ᨸᩈᩮ᩠ᨾᩥᨴᩮᩫᩣᩃᩮᩫᩣᨣᩥ᩠ᨦᨡᩣ᩠ᩅᩈᩫ᩠ᨾᨲᩮᩫᩣᨿᩣᨳᩭᨳᩮᩫᩣᨩᩃᩣᨠᩣ᩠ᨶᨶᩮᩥᩬᨯᩥ᪫
เลิงแลบพลันณแจ้งแจบเสมอเท้าเลาคิงขาวสมเต้ายาถอยเถ้าชลากานเนื้อดี๚ →
←
ᩈᩮᩢ᩠ᨿᩈᩰ᩠ᨠᨩᩱ᩠ᨿᩡᨿᩰ᩠ᨠᨻᩬᨾᩃᩢ᩠ᨠᨡ᩠ᨶᩣᩅᩢ᩠ᨶᨶᩥᨣ᩠ᩅᩁᨴᩥᨸᩮᩥ᩠ᨠᩁᩣᨩᩣᨸᩣᩈᩥᨻᩥᩈᩮᩢᨠᨴᩩᩢᨸᩕᨴᩮᩢ᩠ᨯ...
เสียโสกไชยะโยกพ้อมลักขนาวันนี้ควนที่เบิกราชาบาสีพิเสกทุกประเทด...
ᩁᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩣᩢᨧᩥ᩠ᨦᨻᩬᨾᨠᩢ᩠ᨶᨾᩣ᪫ ᪫ᨸᩕᨶᩫ᩠ᨾᨠᩬᩁᨡᩣ᩠ᨸᩉᩱ᩠ᩅ...
รฝูงข้าทั้งหลายจิงพ้อมกันมา๚ ๚ประนมกอนขาบไหว้...
ᩒᨠᩣᩈᩣᪧᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩢᩣᨾᩧᨩᩮᩫᩣᨲᩮᩫᩣᨾᩣᨾᩬᩁᨲᩉ᩠ᨾᩬᩙ...
โอกาสาๆ ฝูงข้าทั้งหลายมื้อเช้าเต้ามามอนตหมอง...
ᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨡᩮᩫᩣᩈᩣᩃᩥᨡᩣ᩠ᩅᨩᨩᩬᩁᩉ᩠ᨶᩨᨦᩈᩩᩢᩋᩬᩁᨡᩣ᩠ᩅᨯᩥᨾᨶᩩᩈᩣᨠᩣᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦ...
มีทั้งเข้าสาลีขาวชช้อนหนึ่งสุกอ่อนขาวดีมนุสากามีทั้ง...
ᩋᩭᨻᩬᨾᨡᨩᩡᨻᩣᩋᨱ᩠ᨯᨠᩣᨾᩥᨴᩢ᩠ᨦᨡᩱ᪙ᨾᩱᨡᩮᩫᩣᨾᨶᩩᨸᩱᨻᩩᨦᩣ᩠ᨾᨩᩡᨻᩣ᩠ᩈᩉ᩠ᨾ...
อ้อยพ้อมขชะพาอัณฑกามีทั้งไข่ ๙ ไม้เข้ามนูใบพูงามชาพาสหม...
ᩃ᩠ᨿ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᨾᨠᩥ᩠ᨦᨺᩩᨦᨡᩣᨴ᩠ᩃᩢᩣᨺᩩᨦᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩣ᩠ᨿᨿᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸᩈᩫ᩠ᨠᩏᨸ᩠ᨸ...
เลียนแก้มกิ่งฝูงข้าทั้งหลายฝูงเป็นทายยกอุปปสกอุปป...
ᨣᨩᩩᩃᩥᨡᩣ᩠ᨸᩉᩱ᩠ᩅᨻᩬᩁᨧᩮᩫᩣᩀᩩᩉᩫ᩠ᩅᨲᩫ᩠ᨶᨵᩕᩫ᩠ᨦᨣᩩᩁᨸᩩᩁᩉᩮᩖᩥᩋᩉᩖᩣ᩠ᨿᩋᩢ᩠ᨶ...
คชุลีขาบไหว้พอนเจ้าอยู่หัวตนธรงคุนบุนเหลือหลายอัน...
ᩉ᩠ᨦᩈᨴ᩠ᨵᩣᨡᩴᩉᩱᨾᩉᩣᩈᩫ᩠ᨾᨯᩮᩢᨯᩈᩘᨥᩡᩁᩣᨩᩣᨧᩮᩫᩣᨯᩱᨡᩧ᩠ᨶᨲᩧ᩠ᨾᨿᩫ᩠ᨯᩈᩫ᩠ᨠᨸᨶ᩠ᨶᩈᩢ᩠ᨠᨠᩫᨠᩣ...
(แ)ห่งสัทธาขอให้มหาสมเด็ดสังฆะราชาเจ้าได้ขึ้นตื่มยดสักบันนสักแก่ก้า...
ᩉᩖᩣᨹᩣ᩠ᨸᩈᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨶᨡᩴᩉᩱᨧᩮᩫᩣᨡ᩠ᨶᩢᩁᨲᩫ᩠ᨶᩅᩥᩈᩮᩢ᩠ᨯᩋᩫ᩠ᨯᨿᩮᩥ᩠ᨶᩀᩩᨸᩮᩢ᩠ᨶᨳᩮᩢ᩠ᨶᨡᩴᩉᩱᨧᩮᩫᩣᩈᨾ᩠ᨾᨱᩮᩢ᩠ᨶᨲᩫ᩠ᨶᩋᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᩈᩋᩫ᩠ᨯᨿᩮᩥ᩠ᨶᨿᩣᩢᩀᩩ
หลาผาบสงสานขอให้เจ้าขนันตนวิเสดอดเยินอยู่เป็นเถนขอให้เจ้าสัมมเณนตนองอาสอดเยินยากอยู่
ᨸᩮᩢ᩠ᨶᨩᩥᨣᩣᩴᩈᩥᩈ᩠ᩅᩈ᩠ᨯᩥᨧᩣᩴᩁᩮᩥ᩠ᨶᨠᩯᨧᩮᩫᩣᨡ᩠ᨶᩢᩁᩃᩯᨾᩉᩣᩈᩫ᩠ᨾᨯᩮᩢᨯᩈᩘᨥᩁᩣᨩᩣᩃᩫᨾᩉᩣᩋᨣ᩠ᨣᩅᩴ
เป็นชีคำสีสวัสดิจำเรินแก่เจ้าขนันแลมหาสมเด็ดสังฆราชาแลมหาอัคคว-
ᩁᩁᩣᨩᩣᨾᩉᩣᩁᩣᨩᩣᨣᩩᨧᩮᩫᩣᩉᩱᨾᩥᨲᩥᩉᩮᨲᩩᨠᨸᨭᩥᩈᨶ᩠ᨲᩣᨸᨬᩣᨯᩢ᩠ᨦᨾᩉᩮᩣᩈᩫ᩠ᨯᩉᩱ
รราชามหาราชาคูเจ้าให้มีติเหตุกปฏิสันตาปัญญาดังมโหสดให้
ᨾᩥᨧᩱᩋᩫ᩠ᨯᨯᩢ᩠ᨦᨧᩮᩫᩣᨲᩮᨾᩮᩉᩱᨾᩥᨸᨱ᩠ᩉᩮᨯᩢ᩠ᨦᨻᩕ᩠ᨿᩣᨾᩩᩁᨶᩥ᩠ᨶᩉᩱᨧᩮᩫᩣᨯᩱᨠᩯᨯᩫ᩠ᨦᨾᩉᩣᨶᩣᩢᨣᩈᩮᩢ᩠ᨶᩉᩱᨾᩥᨹᩩᨶᩣᩴ᪫
มีใจอดดังเจ้าเตเมให้มีปัณเหดังพระยามุนนินให้เจ้าได้แก่ดงมหานากคเสนให้มีผู้นำ๚
ᩁᩣᨩᩡᨴᩣ᩠ᨶᨾᩣᨾᩬᨸᩅᩮᩢ᩠ᨶᨯᩢ᩠ᨦᨻᩕ᩠ᨿᩣᩅᩮᩔᩢ᩠ᨶᨯᩬᩁᩉᩱᨧᩮᩫᩣᨾᩥᩋᨽᩥᩈᩬᩁᨦᩣ᩠ᨾᨯᩢ᩠ᨦᨧᩮᩫᩣᨾᩉᩣᩈᩣᩁᩥᨷᩩᨯᩋᩢ᩠ᨶᨯᩱ
ราชะทานมามอบเวนดังพระยาเวสสันดอนให้เจ้ามีอภิสอนงามดังเจ้ามหาสารีบุดอันได้
ᨸ᩠ᩅᨯᨶᩱᩈᩣᩴᨶᩢ᩠ᨠᩉᩯ᩠ᨦᨻᩕᨻᩩᨴ᩠ᨵᨧᩮᩫᩣᨿᩣᨯᩱᨾᩥᨣᩮᩫᩣᩈᩰ᩠ᨠᩈᩮᩫᩣᩈᩰᨠᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᩃᩯ᩠ᩅᨻᩕᩣ᩠ᨾ
บวดในสำนักแห่งพระพุทธเจ้ายาได้มีเค้าโสกเส้าโสกาเป็นพระยาแล้วพราม
ᨯᩱᨩᩣ᩠ᨦᨠᩯ᩠ᩅᨾᩣᨡᩣ᩠ᨸᨳ᩠ᩅᩣ᩠ᨿᨻᩬᩁᩅᩣᨩᩮᨿ᩠ᨿᩡᨲᩩᨽᩣᩅᩴᪧᨯᩢ᩠ᨦᨶᩥᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩮᩫᩣᨲᩣ᩠ᨸᨲᩴᨴᩮᩫᩣᨻᩬᩁ
ได้ช้างแก้วมาขาบถวายพอนว่าเชยยะตุภาวํๆ ดังนี้เป็นเค้าตาบต่อเท่าพอน
ᨠᩯ᩠ᩅ᪓ᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᨾᩥᨸᩕᩁᩥᨧᩣᩢᨣᨴᩣ᩠ᨶᩉᩣᩢᨯᩱᩉᩱᩃᩯ᩠ᩅᨿᩢ᩠ᨦᩃᩩᩢᨠᩯ᩠ᩅᩃᩫᨾᩮᩢ᩠ᨿᩌᩢ᩠ᨠᨸᩮᩢ᩠ᨶᨴᩣ᩠ᨶᨺᩩᨦ
แก้ว ๓ ประกานอันมีประริจากคทานหากได้ให้แล้วยังลูกแก้วแลเมียฮักเป็นทานฝูง
ᨸᩢ᩠ᨶᨯᩣ᩠ᨶᩉᩱᩉ᩠ᩅᩢᨯᨴᩩᩢᨩᩣ᩠ᩈᨻᩣᩴᨻᩮᩢ᩠ᨦᨾᩣᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨴᩣᨶᨸᩃᨾᩥᨻᩰᨴᩥᩈᩢ᩠ᨯᨧᩮᩫᩣᩃᩫ᩠ᩅᨡᩨ᩠ᨶᩈᩩᨣᩴᨩᩣ᩠ᨦᨠᩯ᩠ᩅᨡᩮᩫᩣᩈᩩᨸᩩᩁᩥᨾᩥ
บันดานให้หวัดทุกชาสพำเพ็งมาด้วยทานบลมีโพทิสัดเจ้าแล้วขึ้นสู่คอช้างแก้วเข้าสู่บุรีมี
ᨴᩣ᩠ᨶᨶᩅᩢ᩠ᨯᨸ᩠ᨾᩥᩁᩩᨡᩣ᩠ᩈᩋᩥ᩠ᨶᨴᩣᨴᩥᩁᩣ᩠ᩈᨧᩥ᩠ᨦᩉᩱᩣᩀᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᩉᩱᩖᩉᩖᩢᨦᩃᩫ᩠ᨦᩉᩮ᩠ᨾᩢᨾᨣᩨᨿᩣ᩠ᩅᨿᩰ᩠ᨯᨸᩴᩁᩩ
ทานนวัดบ่มิรู้ขาสอินทาทิราสจิงให้หายนแก้วไหลหลั่งลงเหม็มคือยาวโยดบ่รู้
ᨧᩥᩁᩭᨠᩰ᩠ᨯᩈᩯ᩠ᨶᩈᩥ᩠ᨦᨦᩮᩥ᩠ᨶᨣᩣᩴᩉᩱᨧᩮᩫᩣᨯᩱᨸᩮᩢ᩠ᨶᨻᩕ᩠ᨿᩣᨵᩣᩴᨿᩣᩁᩩᨳᩮᩫᩣᨸᩮᩢ᩠ᨶᨧᩮᩫᩣᨹᩯ᩠ᩅᨾᩥᨲ᩠ᨲᨵᨾ᩠ᨾ
จิร้อยโกดแสนสิ่งเงินคำให้เจ้าได้เป็นพระยาธำยารู้เถ้าเป็นเจ้าแผ้วมิตฺตธมฺม-
ᩈᩴᨣᩥᨶᩥᩋᨲ᩠ᩅᩣᩈᩁᨶᩥᨲᩥᨠᩣᨧᨲ᩠ᨲᩣᩁᩮᩣᨴᨾ᩠ᨾᩣᩅᩩᨰᩥᩩᨵᩣᩴᨴ᩠ᩃᩣᩢ᪔ᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᨣᩧ᩠ᩅᩣᩋᩣ᩠ᨿᩩᩅᨱ᩠ᨱᩈᩩᨠ᩠ᨡᩡᨹ᩠ᩃᩡᩋᩣᩃᩮᩣ
สํคินิอตฺวาสรนิติกาจตฺตาโรทมฺมาวุฒิธำทั้งหลาย ๔ ประกานคือว่าอายุวัณณะสุกขะผละอาโล-
[ᩁᩣᨴ᩠ᨵᩣ ᪓ ᩉ᩠ᨾᩨᩁᩀᩩ᪙ᩉ᩠ᨶᩥᩃᩯ | ราทธ(น)า ๓ หมื่นอยู่ ๙ หนี้แล]
ᨠᩮᨿ᩠ᨿᩡ᪫᪫ ᩉᩱᩅᩣᨯᩢ᩠ᨦᨠᩮᩫᩣᨶᩢ᩠ᨶᨴᩮᩥ᩠ᨶ᪫᪫ ᪥ᩈᩥᪧᨻᩕᨻᩩᨴ᩠ᨵᩡᨧᩮᩫᩣᨲᩫ᩠ᨶᨾᩥᩁᩔ᩠ᨾᩥᩁᩢ᩠ᨦᩈᩥᩅᨱ᩠ᨱ᪖ᨸᩕᨠᩣ᩠ᨶᨻᩣ᩠ᨿ
เกยฺยะ๚๚ ให้ว่าดังเก่านั้นเทิน๚๚ ๏ สีๆ พระพุทธะเจ้าตนมีรัสสมีรังสีวัณณะ ๖ ประกานพาย
ᨻᩯ᩠ᨦᩁᩔ᩠ᨾᩥᨸᩯ᩠ᨦᨸᩱᨠᩱᩁᩔ᩠ᨾᩥᩈᩱᨯᩯ᩠ᨦᨡᩣ᩠ᩅᩉᩮᩖᩥᨦᩈᩯ᩠ᨦᩉᩮᩖᩥᨾᩉᩖᩣ᩠ᨿᨻᩣᩢᨶᩣᪧᨧᩮᩫᩣᨧᩥ᩠ᨦᩃᩥᩣᨡᩧ᩠ᨶᩉᩮ᩠ᨶᩥᩋᨴᩯ᩠ᨶ
แพงรัสสมีแปงไปไกรัสสมีใสแดงขาวเหลิงแสงเหลิ่มหลายพากนาๆ เจ้าจิงลีลาขึ้นเหนือแท่น
ᨠᩯ᩠ᩅᩋᩢ᩠ᨶᨾᩥᨴᩯ᩠ᨸᨣᩮᩫᩣᨾᩱᩈᩥᨾᩉᩣᨻᩰ᩠ᨯᨾᩣ᩠ᨶ᪙ᨠᩰ᩠ᨯᨾᩣᨸᩕᨧᩫ᩠ᨶᨻᩕᨴᩔᨻᩫ᩠ᨶᨲᩫ᩠ᨶᨹᩣ᩠ᨶᨹᩯ᩠ᩅᨣᩧ᩠ᨯᨳᩮᩥ᩠ᨦᨴᩣ
แก้วอันมีแทบเค้าไม้สีมหาโพดมาน ๙ โกดมาประจนพระทัสสพนตนผ่านแผ้วคึดเถิงทา-
ᨶᨸᩣᩁᨾᩥᨠᩯ᩠ᩅᩋᩢ᩠ᨶᨯᩱ᪓ᩋᩣᩈᩫ᩠ᨦᨡᩱᨸᩣ᩠ᨿᩈᩯ᩠ᨶᨾᩉᩣᨠᩢ᩠ᨸᩅᩣᨸᨬ᩠ᨧᨾᩃᩮᨩᩥᨶᩮᩣᨶᩣᨳᩮᩣᨯᩢ᩠ᨦᨶᩥᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩮᩫᩣᨲᩣ᩠ᨸᨲᩴᨴᩮᩫᩣ
นบารมีแก้วอันใด ๓ อาสงไขปายแสนมหากัปว่าปญฺจมเลชิโนนาโถดังนี้เป็นเค้าตาบต่อเท่า
ᨸᩕᨶᩥᨴᩣ᩠ᨶᨣᩣᩴᨸᩕᨳ᩠ᨶᩣᩈᩥ᩠ᨦᨸᩮᩢ᩠ᨶᨣᩩᩙᨣᩣᨶᩬᩙᨸᩯ᩠ᩅᨼᩬᨦᨼᩣ᩠ᩈᨿᩰᨴᨾᩣ᩠ᨶᩉᩱᩖᨯᩮᩢ᩠ᨿᩁᨯᩣ᩠ᩈᨠᩢ᩠ᨷᨹᩯ᩠ᨶᨸᩣᨯᩣ᩠ᨶᨧᩮᩫᩣ
ประนิทานคำปรัถนาสิ่งเป็นคุงคานองแปวฟองฟาสโยทมานไหลเดียรดาสกับแผ่นบาดานเจ้า
ᨧᩥ᩠ᨦᩈᩕᨳᩥ᩠ᨯᩈᩣᩴᩁᩣ᩠ᨶᩉᩮ᩠ᨶᩥᩋᨴᩯ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨶᩣ᩠ᨶᨸᩕᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨶᩅᩣᨯᩱ᪗ᩅᩢ᩠ᨶᨧᩮᩫᩣᨣᩴᨯᩱᩈᩮ᩠ᩅᩥ᩠ᨿᨿᩢ᩠ᨦᩅᩥᨾᩩᨲ᩠ᨲᩥᩈᩩᩢ
จิงสระถิดสำรานเหนือแท่นแก้วนานประหมานว่าได้ ๗ วัน เจ้าก็ได้เสวยยังวิมุตติสุก
ᨣᩧ᩠ᩅᩣᨶᩩᩃᩰ᩠ᨾᨸᨲ᩠ᨲᩥᩃᩰ᩠ᨾᩈ᩠ᨿᩙᩅᩢ᩠ᨶᩃᩫᨣᩨ᩠ᨶᩃᩫ᩠ᩅᨻᩕᨲᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨧᩥᨡᩮᩫᩣᨸᩱᩈᩩᩋᨶᩥᨾᩥᩔᨧᩮᨯᩥᨹᩨ᩠ᨦᨲᩣᨸᩩ
คือว่านุโลมปัตติโลมเสียงวันแลคืนแล้วพระตนแก้วจิเข้าไปสุอนิมิสสเจดีผึ้งตาบู-
ᨩᩣᨴᩯ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᩋᨠ᩠ᨡᩥᩉᩥᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᨲᩣ᩠ᩅᩋᩢ᩠ᨶᨸᩴᩀᩢ᩠ᨸᨸᩴᨻᩢ᩠ᨸᩈ᩠ᨿᩙᩅᩣᨯᩱ᪗ᩅᩢ᩠ᨶ᪗ᨣᩨ᩠ᨶᨻᩕᨲᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨧᩥ᩠ᨦᨴ᩠ᨿᩅᨸᩱ᩠ᨾᩣᩉᩮ᩠ᨶᩥᩋ
ชาแท่นแก้วอักขิหิด้วยตาวอันบ่ยับบ่พับเสียงว่าได้ ๗ วัน ๗ คืน พระตนแก้วจิงเที่ยวไปมาเหนือ
ᨧᩫ᩠ᨾᨠᩫ᩠ᨾᨠᩯ᩠ᩅᩋᩢ᩠ᨶᨾᩥᨶᩱᩉ᩠ᩅᩣ᩠ᨦᩈᩥᨾᩉᩣᨻᩰ᩠ᨯᩃᩫᩋᨶᩥᨾᩥᩔᨧᩮᨯᩥᩈ᩠ᨿᩙᩅᩣᨯᩱ᪗ᩅᩢ᩠ᨶ᪗ᨣᩨ᩠ᨶᩅᩩᨮᩣᨸᩮᨲᩫ᩠ᩅᩋᩬᩢᩃᩫ᩠ᩅᨻᩕᨲᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅ
จมกมแก้วอันมีในหว่างสีมหาโพดแลอนิมิสสเจดีเสียงว่าได้ ๗ วัน ๗ คืนวุฐาเปตัวออกแล้วพระตนแก้ว
ᨧᩥ᩠ᨦᨡᩮᩫᩣᨸᩱᩈᩩᨣᩮᩫᩣᨸᩱᩋᨩ᩠ᨩᨸᩕᩃᨶᩥᨣᩰ᩠ᨯᨻᩕ᩠ᨿᩣᨾᩣ᩠ᨶᨹᩩᩈᩣᩉᩰ᩠ᨯᨡᩮᩫᩣᨾᩣᨡᩴᨻᩮᩥᩬᩉᩱ
จิงเข้าไปสู่เค้าไปอัชชประละนิโคดพระยามานผู้สาโหดเข้ามาขอเพื่อให้
ᨶᩥᩁᨻ᩠ᨻᩣ᩠ᨶᨸᩴᩌᩢ᩠ᨸᨸᨭᩥᨬᩣ᩠ᨶᨻᩮᩥᩬᩅᩣᩀᩣᩢᨹᩰ᩠ᨯᩈᩢ᩠ᨯᩈᨶᩱᩈᩫ᩠ᨦᩣ᩠ᨶᩈᩯ᩠ᨶᩉ᩠ᨾᩩᩋᩢ᩠ᨶᨾᩥᨲᩫ᩠ᨶᨲᩥ᩠ᨯᩀᩩᨶᩱᨸ᩠ᩅᩙ
นิรัพพานบ่ฮับปฏิญานเพื่อว่าอยากโผดสัดสในสงสานแสนหมู่อันมีตนติดอยู่ในบ่วง-
ᨸᩣ᩠ᨯᨠᩖᩣ᩠ᩅᨣᩧ᩠ᩅᩣᨲᨱ᩠ᩉᩣᨸᨭᩥᨸᨩ᩠ᨩᩣᨶ᩠ᨲᩮᩣᩈᩣᩅᩣᨶᩥᩅᩥᨴᩩᨸᨿᩴᨾᩣᩁᩈᩮᨶᩴᨯᩢ᩠ᨦᨶᩥᩃᩯ᩠ᩅᨧᩮᩫᩣᨣᩴᨯᩱᩈᩮ᩠ᩅᩥ᩠ᨿ
บาดกล่าวคือว่าตณฺหาปฏิปชฺชานฺโตสาวานิวิทุปยํมารเสนํดังนี้แล้วเจ้าก็ได้เสวย
ᨿᩢ᩠ᨦᩅᩥᨾᩩᨲ᩠ᨲᩥᩈᩩᩢᩈ᩠ᨿᩙᩅᩣᨯᩱ᪗ᩅᩢ᩠ᨶ᪗ᨣᩨ᩠ᨶᩅᩩᨮᩣᩉᩥᨲᩫ᩠ᩅᩋᩬᩢᩃᩫ᩠ᩅᨻᩕᨲᩫ᩠ᨶᨠᩯ᩠ᩅᨧᩥ᩠ᨦᨡᩮᩫᩣᨸᩱᩈᩩᨣᩮᩫᩣᨴᩫ᩠ᨾᨶᩣᩴᨸᨲᩥᩈᩴᨴᩮᨴᩥ
ยังวิมุตติสุกเสียงว่าได้ ๗ วัน ๗ คืน วุฐาหิตัวออกแล้วพระตนแก้วจิงเข้าไปสู่เค้าทมน้ำปติสํเทที
ᨧᩮᩫᩣᨣᩴᨯᩱᩈᩮ᩠ᩅᩥ᩠ᨿᨿᩢ᩠ᨦᩅᩥᨾᩩᨲ᩠ᨲᩥᩈᩩᩢᨾᩉᩣᨾᩮᨥᩮᩣᩁᩥᩉᩣᩀᩫ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᩉᩱ᩠ᨿᩋᩢ᩠ᨶᩈᩱᨠᩖᩣᩈᨲ᩠ᨲ
เจ้าก็ได้เสวยยังวิมุตติสุกมหาเมโฆอันว่าหายนอันไหย่อันใสกล้าสัตต์
ᩉᩣᩅᨴ᩠ᨵᩣᩁᩥᨴᨠᩣᩋᩢ᩠ᨶᨲᩫ᩠ᨠᩁᩥ᩠ᨶ᪗ᩅᩢ᩠ᨶ᪗ᨣᩨ᩠ᨶᩈᩥᨲᩅᩣᨲᨴᩩᨴᩥᨶᩥᩋᩢ᩠ᨶᨲᩫ᩠ᨠᩃᩫ᩠ᨦᨠᩯ᩠ᨾᩃᩫ᩠ᨾᩉ᩠ᨶᩣ᩠ᩅᩀᩮᩢ᩠ᨶᨩᩢ᩠ᨠᨩᩱ
หาวัทธาอันว่าทกาอันตกริน ๗ วัน ๗ คืนสีตวาตทุทินิอันตกลงแก้มลมหนาวเย็นชักไช
ᨴᩯ᩠ᨸᨣᩮᩫᩣᨾᩱᨾᩩᨧ᩠ᨧᩁᩥ᩠ᨶᨴᩮᩣᨶᩣᨣᩁᩣᨩᩣᩁᩥᨻᩕ᩠ᨿᩣᨶᩣᩢᨲᩫ᩠ᨶᨩᩧ᩠ᩅᩣᨾᩩᨧ᩠ᨧᩁᩥ᩠ᨶᨶᩥᨠ᩠ᨡᩣᨾᩥᨲᩫ᩠ᩅᩋᩬᩢᨾᩣᩃᩯ᩠ᩅ᪪
แทบเค้าไม้ มุจฺจรินโทนาคราชา อันว่าพระยานากตนชื่อว่ามุจจริน นิกขา มีตัวออกมาแล้วฯ
ᩈᨠ᩠ᨠᨽᩅᨶᩴᨧᩣᩢᨴᩥᩀᩩᩉᩯ᩠ᨦᨲᩫ᩠ᨶᨸᩁᩥᨡᨸᩥ᩠ᨸᨲᩫ᩠ᩅᩅᩯ᩠ᨯᩃᩫ᩠ᩅᨽᩅᨲᩮᩣᨠᩣᨿᩣᨿᩢ᩠ᨦᨠᩣ᩠ᨿᩡᩉᩯ᩠ᨦᩈᨻ᩠ᨻᨬ᩠ᨬᩩᨧᩮᩫᩣ
สกฺกภวนํ จากที่อยู่แห่งตน ปริข บีบตัวแวดแล้ว ภวโตกายา ยังกายะแห่งสัพพัญญูเจ้า
ᨽᩮᩣᨣᩮᩉᩥᨯ᩠ᩅ᩠ᨿᩅᩫ᩠ᨦᩉᩣ᩠ᨦᩈᨲ᩠ᨲᨡᨲᩩᩴᩈ᩠ᨿᩙᩅᩣᨯᩱ᪗ᩌᩬᨸᨻᩁᩥᨲᩫ᩠ᩅᨠ᩠ᨴᩣᩴᩃᩫ᩠ᩅᨾᩉᨶ᩠ᨲᩣᨹᨶ᩠ᨶᩴᨿᩢ᩠ᨦᨻᩢ᩠ᨦᨻᩮᩥ᩠ᨶ
โภเคหิ ด้วยวงหาง สตฺตขตุํ เสียงว่าได้ ๗ ฮอบ พรีตัวกะทำแล้ว มหนฺตาผนฺนํ ยังพังเพิน
ᨣᩴᩋᩢ᩠ᨶᩉᩱ᩠ᨿᩏᨸ᩠ᨸᩁᩥᨾᩩᨴ᩠ᨵᨶᩥᩉᩮ᩠ᨶᩥᩋᨸᩫ᩠ᨶᩉᩫ᩠ᩅᩉᩯ᩠ᨦᩈᨻ᩠ᨻᨬᩩᨧᩮᩫᩣᨻᩮᩥᩬᩉᩱᩈ᩠ᨿᩙᩈᩮᩢ᩠ᨿᨿᩢ᩠ᨦᩋᩢ᩠ᨶᩀᩮᩢ᩠ᨶᩋᩢ᩠ᨶᩌᩬᩁ
คออันใหญ่ อุปฺปริมุทฺธนิ เหนือบนหัวแห่งสัพพัญญูเจ้าเพื่อให้เสี่ยงเสียยังอันเย็นอันฮ้อน
ᨻᩮᩥᩬᨸᩴᨸᩱᨳᩨ᩠ᨠᨲᩬᩙᨿᩢ᩠ᨦᨯᩯ᩠ᨯᩃᩯᨸᩯ᩠ᩅᩃᩫ᩠ᨾᩉᩮᩖᩥᨠᩃᩫᨿᩩᩙᨦᩩᨶᩭᨦᩩᩉᩖ᩠ᩅᩙᩋᩢ᩠ᨶᨧᩢᨾᩣᨸ᩠ᨿᨯᨸ᩠ᨿ᩠ᨶᨿᩢ᩠ᨦᨠᩣ᩠ᨿᩉᩯ᩠ᨦ
เพื่อบ่ไปถืกต้องยังแดดแลแปวลมเหลิกแลยุงงูน้อยงูหลวงอันจักมาเบียดเบียนยังกายแห่ง
ที่มา: Southeast Asia Digital Library
|
|