ใครก็ตาม ที่เฝ้ามองโลกที่ไม่หยุดนิ่งและอุดมผลของซอฟต์แวร์โอเพนซอร์สในอินเทอร์เน็ตสักระยะหนึ่ง จะสังเกตได้ถึงความขัดแย้งในตัวเองที่น่าสนใจข้อหนึ่ง ระหว่างสิ่งที่แฮ็กเกอร์โอเพนซอร์สบอกว่าเชื่อ กับวิธีปฏิบัติที่เป็นจริง หรืออีกนัยหนึ่งคือ ระหว่างอุดมการณ์อย่างเป็นทางการของวัฒนธรรมโอเพนซอร์ส กับการปฏิบัติในความเป็นจริง

วัฒนธรรมเป็นกลไกที่ปรับตัวได้ วัฒนธรรมโอเพนซอร์สเอง ก็เป็นการสนองตอบต่อแรงขับเคลื่อนและแรงกดดันที่บ่งบอกได้จำนวนหนึ่ง ซึ่งการปรับตัวของมันไปตามสภาวการณ์ต่างๆ ก็มีทั้งจากอุดมการณ์ในจิตสำนึก และจากการเรียนรู้ที่สั่งสมกันมาแบบไม่รู้ตัว หรือไม่มีการเอ่ยถึง และก็ไม่แปลกอะไร ที่การปรับตัวแบบเป็นไปเอง จะขัดกับอุดมการณ์ในจิตสำนึกไปบ้าง

ในบทความนี้ ผู้เขียนจะเจาะหาต้นตอของความขัดแย้งในตัวเองดังกล่าว เพื่อใช้ค้นหาแรงขับเคลื่อนและแรงกดดันเหล่านั้น ผู้เขียนจะอนุมานต่อถึงประเด็นที่น่าสนใจจำนวนหนึ่งเกี่ยวกับวัฒนธรรมแฮ็กเกอร์และจารีตประเพณีของมัน จากนั้นจะสรุปด้วยการแนะนำหนทางที่จะทำให้การเรียนรู้ที่แฝงอยู่ในวัฒนธรรมนี้ที่ว่านั้น มีประสิทธิผลยิ่งขึ้น